ഈറ്റ ജീവിതങ്ങള്‍

പുറംലോകത്തിന് സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ജീവിതങ്ങളാണ് ഇടമലയാറിലെ ഈറ്റവെട്ടുകാരുടേത്. കാട്ടിലും ആറ്റിലും അപകടം നിഴല്‍പോലെയുണ്ടാവും. അവര്‍ക്കൊപ്പം കാട്ടിലൊരു രാത്രി, ആനപ്പേടിയില്‍ ഈറ്റക്കുടിലിലുറങ്ങി, ആറിന്റെ അറ്റം കണ്ട്, ആയിരംകെട്ട് ഈറ്റയില്‍ ഇടമലയാറ്റിലൂടെയൊരു സാഹസികയാത്ര....

പ്രളയം താണ്ടാന്‍ നോഹ തീര്‍ത്ത പേടകം നിറയും പോലെ ആ കൊച്ചുവഞ്ചി നിറഞ്ഞു. പ്രാരാബ്ധങ്ങള്‍ പേര്‍ത്തും പേര്‍ത്തും പറഞ്ഞ് അരിക്കും ഉപ്പിനും മുളകിനുമൊപ്പം അവര്‍ വഞ്ചിയിലേക്ക് കയറി. ആ സങ്കടപ്രളയം തീരണമെങ്കില്‍ ഇനി പതിനഞ്ച് നാള്‍ കഴിയണം. അതു വരെ ഇടമലയാറിന്റെ തീരത്തെ കാടുകളില്‍ അവരോരുത്തരും ഓരോ തുരുത്തുകളാണ്. പുറംലോകമറിയാതെ കുറെ ജീവിതങ്ങള്‍. ഇനി ഇവിടെ ഈറ്റ വെട്ടിക്കൂട്ടും. അറിയാതെയെങ്കിലും ആനത്താരകളിലാകാം ഇവര്‍ തീര്‍ക്കുന്ന കൊച്ച് കൂരകള്‍. പതിനഞ്ചാം പക്കം തിരികെ വിളിക്കാന്‍ വഞ്ചിയെത്തുമ്പോള്‍ ചിലരെ കണ്ടില്ലെന്ന് വരാം.. എന്നിട്ടും അവര്‍ ഇടവേളകളില്ലാതെ എത്തുന്നു. അല്ലെങ്കില്‍ ജീവിതമവരെ എത്തിക്കുന്നു...

ഇടമലയാറിന്റെ അറ്റമായ കപ്പായം തേടിയാണ് ഈറ്റവെട്ടുകാര്‍ക്കൊപ്പം ഇറങ്ങി തിരിച്ചത്. രണ്ട് 'മ' കളായിരുന്നു യാത്രയിലെ പ്രശ്‌നക്കാര്‍. രണ്ടു തവണ യാത്ര മാറ്റിവെയ്ക്കാനിടയാക്കിയ മണ്ണെണ്ണയും യാത്രയിലുടനീളം ആകെ നനച്ച മഴയും. മണ്ണെണ്ണയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന യമഹ എന്‍ജിന്‍ ഘടിപ്പിച്ച വഞ്ചിയാണ് ഈറ്റകെട്ടുകള്‍ വലിച്ചു കൊണ്ട് വരിക. ഈറ്റവെട്ടുകാരുടെ ജീവലായനിയായ മണ്ണെണ്ണയുടെ ക്ഷാമം കുറച്ചൊന്നുമല്ല വിഷമിപ്പിച്ചത്.

ഒടുവില്‍ മഴയൊന്ന് മറഞ്ഞ് നിന്ന ഒക്ടോബറിലെ ഒരു പുലര്‍കാലത്ത,് ഇടമലയാര്‍ ഡാമിനോടു ചേര്‍ന്ന എണ്ണക്കല്‍ കടവില്‍ നിന്ന് വഞ്ചിക്ക് അനക്കം വെച്ചു. ആളുകളേക്കാള്‍ ചാക്കുകെട്ടുകളുണ്ട് വഞ്ചിയില്‍. അരിക്കും പച്ചക്കറിക്കും പാത്രങ്ങള്‍ക്കും പുറമേ ഓരോരുത്തരുടേയും പണിയായുധങ്ങളും കൂരകള്‍ പണിയാനുള്ള ടാര്‍പോളിനുക ളും നിറഞ്ഞ ചാക്കുകള്‍. ആണുങ്ങളും പെണ്ണുങ്ങളുമുണ്ട്. ഇവരില്‍ പലര്‍ക്കും ഈറ്റവെട്ട്, കുടുംബത്തൊഴിലാണ്. മക്കളെ വീട്ടിലാക്കി ഭര്‍ത്താവിനൊപ്പം ഭാര്യയുമെത്തും. മറ്റുചിലര്‍ ഏകാന്ത തുരുത്തുകളും.

കോടമഞ്ഞില്‍ അനക്കമില്ലാതെ കിടക്കുകയായിരുന്ന ഇടമലയാറിലെ ജലത്തെ യമഹ എന്‍ജിന്‍ തട്ടിയുണര്‍ത്തി. ക്ലാസ്സില്‍ ഉറങ്ങുന്ന കുട്ടികളെ ചോക്കെറിഞ്ഞ് ഉണര്‍ത്തുന്ന അധ്യാപകനെ പോലെ. ഓളങ്ങളേക്കാള്‍ വേഗത്തില്‍ നദീതടത്തെ തൊട്ട യമഹയുടെ മുരള്‍ച്ച, ആറിന്റെ ഇരുകരകളെയും ഞെട്ടിച്ചു. വെള്ളം കുടിക്കാന്‍ ആറ്റുവക്കത്തെത്താറുള്ള ആനക്കൂട്ടങ്ങളെ യാത്രയവസാനം വരെ കാടിന്റെ കറുപ്പിനുള്ളില്‍ മറച്ചു നിര്‍ത്തി ആ ശബ്ദം. അതോ മഴയായിരുന്നോ വില്ലന്‍...? കാടിനുള്ളില്‍ വെള്ളം കിട്ടുമ്പോള്‍ കാട്ടാനകള്‍ പുറത്തേക്ക് വരില്ലത്രേ. വേനലിലാണ് യാത്രയെങ്കില്‍ ഇരുകരകളിലും ആനക്കൂട്ടങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ് നില്‍ക്കുമായിരുന്നു!

ജലരേഖകള്‍ തെളിഞ്ഞും മാഞ്ഞുമിരുന്നു. കാടിന്റെ പച്ചപ്പിന് മീതെ നെടുനീളത്തില്‍ കോടമഞ്ഞൊരു വെള്ളവര വരച്ചിരിക്കു ന്നു. വഞ്ചി ആനക്കയം കുത്ത് വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനരികിലെത്തി. ആറിലേക്ക് അതിശക്തിയോടെ പതിക്കുന്ന ജലപാതം. വെളുത്തപതകള്‍ പരക്കുന്ന ഓളപ്പരപ്പില്‍ നിന്ന് എരണ്ടകള്‍ വാനിലേക്കുയര്‍ന്നു. യമഹയുടെ ശബ്ദമൊഴിച്ചാല്‍ പതിനാറ് പേരുള്ള വഞ്ചി നിശബ്ദമായിരുന്നു. പ്രത്യേക ലക്ഷ്യമില്ലാതെ ദൂരേയ്ക്ക് നോക്കിയിരിക്കുന്ന മുഖങ്ങള്‍ക്കെ ല്ലാം ഒരേ ഭാവം, ജീവിതക്കണക്കുകളുടെ കൂട്ടലും കിഴിക്കലും... വേലായുധന്റെ ഭാര്യ പങ്കജാക്ഷി മാ ത്രം തോണി വക്കത്തിരുന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ എന്തൊക്കയോ പറയുന്നുണ്ട്. താന്‍ പറയുന്നത് ആരെങ്കിലും കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടോയെന്നു പോലും ഓര്‍ക്കാതെ..

അടുത്തയിടം ഒരു കൊടിയ വളവാണ്. ഇടമലയാര്‍ ഡാമിന്റെ വന്‍മതിലിനെ പിന്നാമ്പുറത്തു നിന്നും മായ്ക്കുന്ന വളവ്. ഏപ്രയെന്നാണിവിടം അറിയപ്പെടുന്നത്. ഏപ്രയ്ക്ക് മുകളിലാണ് അതിരപ്പിള്ളി-മലക്ക പ്പാറ പാതയിലെ വാച്ചുമരമെന്നയിടം. വാച്ചുമരത്തില്‍ നിന്ന് കാടിറങ്ങിവരുന്ന കുത്തൊഴുക്ക് ഇടമലയാറില്‍ ലയിക്കുന്നു. ഏപ്ര പിന്നിടുമ്പോള്‍ ആനപ്രതീക്ഷയോടെ കണ്ണുകള്‍ ഇരുകരകളിലേക്കും അവിടെ നിന്ന് കാടുകളിലേക്കും പരക്കം പാഞ്ഞു. ദൂരെ ഒരു പൊട്ടു പോലെ കാടിന്റെ പച്ചപ്പിന് മീതെ ഒരു വീടുയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്നു. 'അതാണ് ഐക്കര വാച്ച് ടവര്‍...' യാത്രയില്‍ ഒപ്പം വന്ന ഇടമലയാര്‍ റേഞ്ചിലെ ഫോറസ്റ്റര്‍ സുധീഷ്‌കുമാര്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. ചെറുപ്പക്കാരനാണ്്, ട്രെയിനിങ് കഴിഞ്ഞ് എത്തിയതേയുള്ളു. അദ്ദേഹത്തിനൊപ്പം കോഴിക്കോട് സ്വദേശിയായ ഫോറസ്റ്റ് ഗാര്‍ഡ് സിജുവുമുണ്ട്. ഈറ്റവെട്ടുകാര്‍ക്കല്ലാതെ മറ്റാര്‍ക്കും വനംവകുപ്പിന്റെ അനുമതിയില്ലാതെ ഇതിലെ സഞ്ചരിക്കാനാവില്ല.

കൂര്‍ക്കുഴി പിന്നിട്ട് വാടാര്‍മുഴി അള്ളിന് സമീപമെത്തി. അള്ളെന്ന് പറയുന്നതൊരു ഗുഹയാണ്. പത്തു പേര്‍ക്ക് സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങാം. രാത്രി തങ്ങാന്‍ നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുന്നത് ഇവിടെയാണ്. ആ ഗുഹയൊന്ന് സങ്കല്‍പ്പിക്കാനൊരു വിഫല ശ്രമം നടത്തി. ഇനി വെണ്‍മുഴി, ഇവിടെയാണ് കൂട്ടത്തിലെ ദമ്പതി സംഘങ്ങള്‍ക്കിറങ്ങേണ്ടത്. തീരത്ത് ഈറ്റകള്‍ വെട്ടിക്കൂട്ടി ചങ്ങാടം പോലെയാക്കിയിരിക്കുന്നു. രണ്ടാഴ്ച്ച മുന്‍പ് വന്നപ്പോള്‍ ചെയ്ത് വെച്ചു പോയ പണിയാണ്. ഇനി ഓരോ തുരുത്തി ലും ഇത്തരം ഈറ്റചങ്ങാടങ്ങള്‍ കാണാം. നേരത്തെ വെട്ടികുട്ടിയവ. തിരികെ ഇടമലയാറിന് പോകുമ്പോള്‍ ഇതെല്ലാമൊന്നിച്ചാക്കി ഒപ്പം കൂട്ടണം.

വെണ്‍മുഴിക്കരയില്‍ മൂന്നോ നാലോ ഈറ്റക്കൂരകള്‍. കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോള്‍ കെട്ടിയതാണ്. 'അയ്യോ, വെള്ളം കേറീല്ലോ... ആനക്കൂട്ടം തട്ടീട്ടുണ്ട്'. മേരി ചേച്ചിയുടെ ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദം. ആറ് കര കവര്‍ന്നപ്പോള്‍ ആരുടെയോ കൂരയില്‍ വെള്ളം കയറി. രണ്ടെണ്ണത്തില്‍ ആനക്കൂട്ടം കലി തീര്‍ത്തിട്ടുമുണ്ട്. വീണ്ടും കെട്ടണം കൂരകള്‍... കുറേപേര്‍ ചാക്കുകെട്ടുകളുമായി അവിടെയിറങ്ങി.

യമഹ വീണ്ടും ശബ്ദിച്ചു. അടുത്തത് ചാരുപാറ, കൂട്ടത്തിലെ വൃദ്ധനെന്നു തോന്നിച്ച ജോസഫ് അവിടെയിറങ്ങി. അങ്ങനെ ഓരോരുത്തരേയും ഓരോ തുരുത്തിലിറക്കി. നാടുകടത്തും പോലെ. അമ്മായിപ്പാറയെത്തിയപ്പോള്‍ കരയിലൊരാള്‍ കുന്തിച്ചിരിക്കുകയാണ്. ഈ വഞ്ചിയും കാത്തുള്ള ഇരുപ്പ്്. കരയ്ക്കടുക്കും മുമ്പേ കരയില്‍ നിന്നും ചോദ്യം വഞ്ചിയിലെത്തി. 'കഴിഞ്ഞാഴ്ച്ച വരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടെന്ത്യേ..? ' വനവകുപ്പ് വാച്ചറായ ഐ.എ.പിയുടെതാണ് ശബ്ദം. ഐ.എ.പിയെന്നാല്‍ ഐ.എ. പൗലോസ്. കുറിയ ശരീരത്തില്‍ മുഷിഞ്ഞ മുണ്ടും ഷര്‍ട്ടും, തോളിലൊരു ചുവന്ന തോര്‍ത്തും. തല എണ്ണ കണ്ടിട്ട് കുറച്ചായി.. ഏഷ്യയിലെ ഏറ്റവും വണ്ണമുള്ള തേക്ക് ഇവിടെയാണ്. അതിന്റെ കാവലാളായ പിള്ള ചേട്ടന് പനിപിടിച്ചത് കാരണം കൂട്ടു പോയതാണ് ഐ.എ.പി. ആ ഗൗരവക്കാരനേയും വഹിച്ചായി പിന്നത്തെ യാത്ര.

താളിപ്പാറയ്ക്കടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ അത്ഭുതം പപ്പായകളുടെ രൂപത്തിലവതരിച്ചു. കാട്ടില്‍ പപ്പായയോ... കുറച്ചു കൂടി ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോള്‍ മുകളിലൊരു കൂരയുണ്ട്. കാവിമുണ്ടു മാത്രമുടുത്തയൊരാള്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. കൂടെയൊരു കറുത്ത് മെല്ലിച്ച പട്ടിയും. 'ഒസ്സാനെ മീന്‍ വല്ലോമുണ്ടോ..' വഞ്ചി നയിച്ചിരുന്ന മത്തായി ചോദിച്ചു. വെട്ടിയ ഈറ്റകള്‍ ബാംബു കോര്‍പ്പറേഷനിലെത്തിക്കാന്‍ കരാറുള്ള ഏലിയാസിന്റെ അനിയനാണ് മത്തായി. 'മീനൊന്നുമൊത്തില്ല..' ഒസ്സാന്റെ മറുപടിയൊറ്റവാക്കിലൊതുങ്ങി. ഇടമലയാര്‍ ഡാം പണിയുന്ന കാലത്ത് എല്ലാവരേയും പോലെ എങ്ങു നിന്നോ വന്ന് ഇവിടെ കൂടിയതാണ് ഒസ്സാന്‍. ഡാം പണി തീര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഈറ്റവെട്ടുമായി ഇവിടെ കാട്ടിനുള്ളില്‍ തന്നെ താമസമാക്കി.

നായ്‌വരയും അവസാന ഈറ്റവെട്ടു തുരുത്തുമായ കാളിമാനും കടന്ന് വഞ്ചി കപ്പായത്തിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും മഴ തുടങ്ങി. ദൂരെ അങ്ങ് മുകളിലെ മഞ്ഞക്കല്ലില്‍ നിന്നൊലിച്ച് വരുന്ന ജലം പാറക്കൂട്ടങ്ങളില്‍ തട്ടിതടഞ്ഞിറങ്ങി ഇടമലയാറാകുന്ന കാഴ്ച്ച... ആറിന്റെ തുടക്കത്തില്‍ പാറമുകളിലൊരു കൂര. അത് അരയ്ക്കാപ്പ് കോളനിയെന്നറിയപ്പെടുന്ന മാന്നാന്‍ സമുദായത്തിന്റെ മൂപ്പന്‍, സോമന്റേതാണ്. മീന്‍ പിടുത്തത്തിനും ഈറ്റവെട്ടിനുമിടയില്‍ വിശ്രമിക്കാനുള്ള താവളം. ഇതുവരെ ഒരു ആദിവാസി മൂപ്പനെ നേരില്‍ കണ്ടിട്ടില്ലാത്തതിനാല്‍ എങ്ങനെയെങ്കിലും ആ കൂരയിലെത്തണമെന്നാശിച്ചു. പാറക്കുട്ടങ്ങളുള്ളതിനാല്‍ വഞ്ചി പോകില്ല. നാല് മുളകള്‍ കൂട്ടിക്കെട്ടിയ പോണ്ടിയാണ് ശരണം. ഒരു കൊച്ച് വഞ്ചി, പക്ഷേ ഇരുപ്പ് വെള്ളത്തില്‍ തന്നെ. പിന്‍ഭാഗമാകെ നനയും. മറുകരയിലുണ്ടായിരുന്ന മന്നാന്‍ സമുദായത്തിലെ രാമകൃഷ്ണന്‍ സഹായത്തിനെത്തി. അയാളുടെ പോണ്ടി മറുകരയിലടുത്തു. നല്ലൊരു ചുവപ്പന്‍ ടീഷര്‍ട്ടും മുണ്ടും ധരിച്ച സോമന്‍മൂപ്പന്‍ കൂരയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. മാന്നാന്‍ വിശേഷങ്ങളുമായി കുറേ നേരം കൂരയിലിരുന്നു. റേഡിയോ ആണ് കൂരയിലെ വിനോദോപാധി. പുറത്ത് മഴയുടെയും അകത്ത് റിലേ കിട്ടാന്‍ പാടുപെടുന്ന റേഡിയോയുടെയും ഇരമ്പലുകള്‍ക്ക് ഒരേ താളം.

ഇടമലയാറിന്റെ അറ്റത്തു നിന്ന് കാടിനുള്ളിലേക്ക് കയറിയാല്‍ അരയ്ക്കാപ്പ് കോളനിയാണ്. അവിടെ നിന്നും മുകളിലേക്ക് വീണ്ടും കയറിയാല്‍ മലക്കപ്പാറയായി. മലമുകളില്‍ തമിഴ്‌നാടിനേയും കേരളത്തെ യും കൂട്ടിക്കെട്ടിയ കൊച്ചു ഗ്രാമം. മഴയ്ക്ക് ശക്തി കൂടുകയാണ്. രാമകൃഷ്ണനൊപ്പം പോണ്ടിയില്‍ കയറി. ശീലമില്ലാത്തവരുടെ ചുവടുകളില്‍ പോണ്ടിയാകെയൊന്നുലഞ്ഞു. നില തെറ്റിയാല്‍ നിലയില്ലാക്കയത്തിലേക്ക് താഴാം. നൂറാളിന് മീതെ താഴ്ച്ചയാണ് ഇടമലയാറിന്. പ്രശ്‌നങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ പോണ്ടി, വഞ്ചിക്കരികിലെത്തി. ആറ്റില്‍ നിന്ന് പിടിച്ച്, ഒരു നാടയില്‍ കോര്‍ത്ത ചെമ്പല്ലി മത്സ്യങ്ങളെ രാമകൃഷ്ണ ന്‍ മത്തായി ചേട്ടന് നല്‍കി.

ഇനി ഈറ്റയെടുക്കലാണ്. കാളിമാനില്‍ ആദിവാസികള്‍ വെട്ടിക്കൂട്ടി ചങ്ങാടമാക്കിയ ഈറ്റക്കെട്ടുകള്‍ വഞ്ചിയോട് ചേര്‍ത്ത് കെട്ടണം. ഈറ്റവെട്ടുകാര്‍ക്ക് ഒരു കെട്ടിന് 70 രൂപയാണ് ലഭിക്കുക. ഒരു കെട്ടില്‍ 20 ഈറ്റകളുണ്ടാകും. വെള്ളത്തില്‍ വലിയൊരു പനമ്പായ വിരിച്ച പോലെ ഈറ്റക്കെട്ടുകള്‍! കാലങ്ങളായി ഈറ്റവെട്ടിന്റെ ചുക്കാന്‍ പിടിക്കുന്ന ശശിയേട്ടന്റെ കൈകള്‍ യമഹയുടെ ആക്‌സിലറേറ്ററില്‍ മുറുകിയപ്പോള്‍ പനമ്പായ രണ്ടായി മുറിഞ്ഞു. ഈറ്റക്കെട്ടിന് നടുവിലായി വഞ്ചി. ഇരുവശത്തേയും കെട്ടുകള്‍ വഞ്ചിയോട് ചേര്‍ത്ത് കെട്ടി. ഇടമലയാറുനിന്ന് കപ്പായത്തേക്ക് 24 കിലോമീറ്ററാണ്. രണ്ടുമണിക്കൂറെടുത്തു യാത്ര. പക്ഷേ തിരിച്ചുപോക്ക് പ്രവചിക്കാനാവില്ല. ഈറ്റക്കെട്ടിന്റെ എണ്ണം കൂടുന്നതനുസരിച്ച് തിരിച്ചെത്താനുള്ള സമയവും കൂടും. ചിലപ്പോള്‍ അഞ്ച് മണിക്കൂര്‍, ചിലപ്പോള്‍ രണ്ട് ദിവസം.

കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയില്‍ ഈറ്റയെ ഒപ്പം കൂട്ടി വഞ്ചി നീങ്ങി. ഓരോ തുരുത്തുകളിലും ഈറ്റക്കെട്ടുകളുണ്ട്. അവയെല്ലാം ശേഖരിക്കണം. കൂട്ടം തെറ്റി പോകുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെ തടുത്തുകൂട്ടി നടക്കുന്ന തള്ളക്കോഴിയെ പോലെ ഈറ്റക്കെട്ടുകളെ കൂടെ കൂട്ടിയ വഞ്ചി തുരുത്തുകളില്‍ നിന്നും തുരുത്തുകളിലേക്ക്... ചിലയിടത്ത് വഞ്ചി പോവില്ല. മത്തായി ചേട്ടന്‍ നീന്തി ചെന്ന് ഈറ്റകോലിന് കുത്തി കെട്ടുകള്‍ വഞ്ചിയോടടുപ്പിച്ചു. വെള്ളത്തില്‍ വീണ മഷിത്തുള്ളി പോലെ വഞ്ചിക്കു ചുറ്റിനും ഈറ്റക്കെട്ടുകള്‍ പരന്നു.

ചാരുപാറവരെയുള്ള കെട്ടുകള്‍ എടുത്തുകഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും കാടിനും ആറിനും മീതെ ഇരുട്ട് പരക്കാ ന്‍ തുടങ്ങി. വെണ്‍മുഴിയിലേക്ക്..അവിടെ കൂരകള്‍ പൊങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. അടുപ്പിലെ പുക ആകാശത്തേക്കുയരുന്നു. ഈറ്റെകാണ്ട് തന്നെയാണ് കൂര. അകത്ത് കിടന്നുറങ്ങാനായി ഈറ്റ തല്ലി ചതച്ച് വിരിപോലൊന്നുണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു. പാത്രങ്ങളും മറ്റും വെയ്ക്കാനുള്ള തട്ടുകളും ഈറ്റ കൊണ്ട്. എന്തിന് തുണിയിടാനുള്ള അഴ വരെ ഈറ്റ. ഇവരുടെ ജീവിതം മുഴുവന്‍ ഈറ്റയാണ്, ഈറ്റ ജീവിതങ്ങള്‍!

മേരി ചേച്ചി ചോറുണ്ണാന്‍ ക്ഷണിക്കും വരെ കൂരകള്‍ക്ക് പിന്നിലെ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ അവസാനത്തില്‍ ചൂണ്ടയെറിഞ്ഞ് സമയം കൊന്നു. മേരിചേച്ചിക്കും വര്‍ക്കി ചേട്ടനുമൊപ്പം ഊണ്. വലിയ കലത്തില്‍ നിന്ന് ഈറ്റപ്പിടിയുള്ള ചിരട്ട കൈലില്‍ ചോറ്, പാത്രത്തിലേക്ക് പകര്‍ന്നു. ചെമ്പല്ലിക്കറിയും കൂട്ടി രുചിയോടെ ചോറുണ്ടു. 'ഇനിയിപ്പോള്‍ വാടാര്‍മുഴി അള്ളിലേക്ക് പോകേണ്ട, ഇവിടെ കൂടാം. നല്ല മഴ പെയ്താല്‍ അള്ളില്‍ വെള്ളമിറങ്ങും...' ശശിയേട്ടന്‍ പറഞ്ഞു.

രാത്രി... ഓരോ കൂരയിലും മണ്ണെണ്ണവിളക്കുകള്‍ തെളിഞ്ഞു. പീറ്ററേട്ടന്‍ അനുഭവകഥകളുടെ ഭാണ്ഡവും തുറന്നു. 'അന്നിവിടെ ഡാമില്ല. പുഴയായിരുന്നു, അത് ഭീകരതയാണ്. 34 കിലോമീറ്റര്‍ നീളത്തില്‍ പുഴ. കപ്പായത്ത് നിന്ന് ഈറ്റ വെട്ടി ചങ്ങാടം പണിതാല്‍ ഒന്നരമണിക്കൂര്‍ കൊണ്ട് എണ്ണക്കല്ലിലെത്തും. അത്രയ്ക്ക് കുത്തൊഴുക്കാണ്. പാറക്കൂട്ടങ്ങളില്‍ തട്ടിതകരാതെ ഈറ്റ ചങ്ങാടം ലക്ഷ്യത്തിലെത്തിക്കണം. ഒരു ബീഡി കത്തിച്ച് ചുണ്ടത്ത് വെച്ചാല്‍ എണ്ണക്കല്ലിലെത്തിയാലും ബീഡിയവിടെയുണ്ടാകും. പാറക്കല്ലുകളില്‍ നിന്ന് ചങ്ങാടത്തെ കുത്തിയകറ്റുന്നതിനിടയില്‍ ബീഡി കെട്ടുപോകുന്നത് അറിയുക പോലുമില്ല..'.

അപകടങ്ങള്‍ ഇവരുടെ നിഴലായുണ്ട്. ഈറ്റവെട്ടാനായി കാടുകയറുമ്പോള്‍ ഒറ്റയാന് മുന്നില്‍ പെട്ടുപോയവരൊത്തിരിയുണ്ട്. കാട്ടില്‍ രണ്ടുനാള്‍ സുഹൃത്തിന്റെ മൃതദേഹത്തിന് കാവലിരുന്നവരുണ്ട്. ആനക്കൂട്ടം കൂരകള്‍ക്ക് ചുറ്റും നിന്ന് അലറിവിളിക്കുമ്പോള്‍ പേടിച്ചരണ്ട് കൂരയ്ക്കുള്ളിലെ മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിനോട് കൂടുതല്‍ ചേര്‍ന്നിരിക്കാനെ ഇവര്‍ക്കാവൂ...
മേരിചേച്ചിയുടെ ആങ്ങള ഈറ്റവെട്ടികൊണ്ടുവരുമ്പോള്‍ പാറക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് വീണാണ് മരിച്ചത്. എണ്ണക്കല്ലുകഴിഞ്ഞാല്‍ കുത്തനെയുള്ള പാറക്കൂട്ടങ്ങളായിരുന്നു. ഒഴുക്കില്‍ ചങ്ങാടം നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല. ആ സംഭവം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവരുടെ കണ്ണുകളില്‍ നനവ് പടര്‍ന്നു. ഈറ്റ വെട്ടാന്‍ വന്നവരെല്ലാം തന്നെ മധ്യവയസ്സ് പിന്നിട്ടവരാണ്. പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് ഇതിനോട് പുച്ഛമാണത്രേ. ഇത്രയും റിസ്‌ക്കുള്ള പണി നാട്ടിലെടുത്താല്‍ ഇതിന്റെ ഇരട്ടിയുടെ ഇരട്ടി കാശ് കിട്ടുമെന്നാണവര്‍ പറയുന്നത്, വര്‍ക്കി ചേട്ടന്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഇവരുടെ കാലശേഷം ഈറ്റവെട്ട് ഇല്ലാതാവുമോ...?

മണ്ണെണ്ണവിളക്ക് കത്തിച്ചു വെച്ചാണ് കൂരയ്ക്കുള്ളില്‍ ഇവരുറങ്ങുക. വെളുക്കുംവരെ അത് കത്തും. തീ കണ്ടാല്‍ മൃഗങ്ങള്‍ വരില്ലെന്ന വിശ്വാസം.. എന്നിട്ടും ഒന്നു രണ്ടു തവണ ആനക്കൂട്ടം ആക്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് പോണ്ടിയില്‍ കയറി അക്കരയ്ക്ക് രക്ഷപ്പെടുകയേ മാര്‍ഗ്ഗമുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അന്നു രാത്രി അവരെ പോലെ ഞങ്ങളും ആ കുരയ്ക്കുള്ളില്‍ കിടന്നുറങ്ങി. ഒരു മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെ വിശ്വാസത്തില്‍..

മത്തായി ചേട്ടനാണ് ഉറക്കത്തില്‍ നിന്നുണര്‍ത്തിയത്. സ്ഥലകാല ബോധം വീണപ്പോള്‍ തല തൊട്ടു നോക്കി. ഭാഗ്യം അതവിടെയുണ്ട്, ആന ചവിട്ടിയിട്ടില്ല. കട്ടന്‍ ചായയും കുടിച്ച്, പുലരുവാനേറെയില്ലാത്ത നേരത്ത് ഈറ്റചങ്ങാടത്തിലേക്ക് കയറി. ഒരു തുരുത്ത് ഒഴുകി നീങ്ങും പോലെ ഈറ്റവഞ്ചി വെണ്‍മുഴിയില്‍നിന്നുമകന്നു. കൂരയിലുള്ളവര്‍ കുറച്ചുകഴിഞ്ഞാല്‍ കാട് കയറും. മൂന്നും നാലും കിലോമീറ്റര്‍ കാടിനുള്ളില്‍ ചെന്ന് ഈറ്റ വെട്ടി, തോളത്ത് കയറ്റി താഴേ ആറ്റുവക്കത്തേക്കിറക്കും. ഈറ്റവഞ്ചി കണ്ണില്‍ നിന്ന് മറയും വരെ അവര്‍ ഞങ്ങളെ നോക്കി നിന്നു. ഞങ്ങള്‍ അവരേയും. ഈറ്റയുടെ പുതുക്ക് പോലെ മനസ്സിലെവിടെയോ ഒരു ആത്മബന്ധം കിളിര്‍ത്തിരിക്കണം. പിന്നീടെപ്പോഴെങ്കിലും ഈറ്റവെട്ടിമാറ്റുന്നത് പോലെ ഈ മുഖങ്ങളും ജീവിതങ്ങളും ഓര്‍മ്മയില്‍ നിന്ന് മുറിച്ച് മാറ്റപ്പെടുമായിരിക്കും.

മഴ തീരെയില്ല. പക്ഷേ ചുറ്റുമുള്ള മലമുകളിലെ കാടിന്റെ പച്ചപ്പിന് മീതെ കോടയുടെ വെളുത്ത രേഖ ഇപ്പോഴുമുണ്ട്. പച്ച തുണിയില്‍ വെള്ളനൂല് കൊരുത്തിട്ടതു പോലെ കാട്ടിലെ പാറക്കെട്ടുകള്‍ക്കിടയിലെ വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങള്‍. മുട്ടെത്താത്ത ചുവന്ന തോര്‍ത്തുമുണ്ടും മുഷിഞ്ഞ ഷര്‍ട്ടിന്റെ കയ്യും മടക്കിക്കയറ്റി ഈറ്റവഞ്ചിയുടെ ഏറ്റവും മുന്നിലെ കെട്ടുകളില്‍ നിന്നും ഇരുന്നും ഐ.എ. പി ബീഡി പുകയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ബീഡിപ്പുക കോടയില്‍ ലയിക്കുന്നു. അതോ, ബീഡിയിലൂടെ കോടഅകത്തേക്ക് വലിക്കുന്നതാണോ?

ഐക്കര വാച്ച് ടവറിപ്പോള്‍ തെളിഞ്ഞ് കാണാം. കാടിന് മീതെ എങ്ങും തൊടാതെ നില്‍ക്കുന്ന ഒരു വീട്. അപ്പോഴേക്കും വെയില്‍ മൂത്തു. ശരീരമാകെ പൊള്ളാന്‍ തുടങ്ങി. മഴയെ ശപിച്ച അതേ നാവു കൊണ്ട് വെയിലിന് നേരെയും ശാപവാക്കുകളെറിഞ്ഞു. എല്ലാവരും കുടകള്‍ക്ക് പിന്നില്‍ മറഞ്ഞു. ചിലര്‍ വഞ്ചിയിലെ കൊച്ചു കൂടാരത്തിനുള്ളിലും. മഴ, പച്ചയ്ക്ക് മിഴിവേകിയിരിക്കുന്നു. അനക്കമില്ലാത്ത ആറിലെ ജലത്തില്‍ പച്ചത്തുരുത്തുകള്‍ കണ്ണാടിയിലെന്നപോല്‍ പ്രതിബിംബങ്ങളെറിഞ്ഞു. യമഹയുടെ ശബ്ദത്തിന് മീതെ കാട്ടിലെവിടെ നിന്നൊ മരക്കൊമ്പുകളോ മറ്റോ ഒടിയുന്ന ശബ്ദം. ആനക്കൂട്ടമാണ്, കാത്ത് നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ല. അവ കാടിറങ്ങുമ്പോള്‍ ചിലപ്പോള്‍ ഉച്ചകഴിയും. ആനക്കയം കുത്ത് കൂടുതല്‍ വ്യക്തതയോടെ മുന്നില്‍ തെളിഞ്ഞു. വളവ് തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇടമലയാര്‍ ഡാമും. ഡാമിന്റെ മൂക്കോളമായിരിക്കുന്നു വെള്ളം.

ഒടുവില്‍ എണ്ണക്കല്ലില്‍ ഈറ്റവഞ്ചിയടുത്തു. കരയ്ക്കിറങ്ങി മുകൡലേക്ക് കയറി. ആയിരം കെട്ട് ഈറ്റയാണ് തള്ളിക്കൊണ്ടു വന്നത്. പിന്‍തിരിഞ്ഞൊന്ന് താഴേക്ക് നോക്കി. അതു വരെ വിശാലമായൊരു മൈതാനമായിരുന്ന ഈറ്റക്കൂട്ടം, ഓളങ്ങളില്‍ ചാഞ്ചാടുന്ന പാതി നനഞ്ഞ കടലാസുകഷ്ണം പോലെ. ഒപ്പം മനസ്സില്‍ ഒന്നുരണ്ട് ചോദ്യങ്ങളുടെ തീപ്പെട്ടിക്കൊള്ളികള്‍ ഉരഞ്ഞുകത്തി. ഈറ്റവെട്ടുകാരിപ്പോള്‍ കാടുകയറിക്കാണുമോ...? കാട്ടാനക്കൂട്ടത്തിന് മുന്നിലെങ്ങാനും പെട്ടുകാണുമോ...?


Travel Info
The reed rafting along Edamalayar River is altogehter a different adventure experience. The stretch comes under the jurisdiction of Malayattoor forest division.

Location: Edamalayar, near Kothamangalam (Dt.Ernakulam), Kappayam, near Malakkapara (Dt.Thrissur)


How to reach
By Air: Kochi (65km)

By Rail: Aluva (55km)

By Road: Kothamangalam is accessible from Kochi via Aluva (NH-47). Take deviation to right from Aluva Jn. Head towards Kothamangalam via Perumbavoor on SH-16 (56km). The alternate route is via Thrippunithura and Muvattupuzha by NH49 (51km). From Kothamangalam head towards Vadattupara via Boothathankettu (24km). Road from Vadattupara leading to Edamalayar Damsite (3km) is in bad shape. Forest range office, Edamalayar is this way. Buses ply to Vadattupara from Kothamangalam Muncipal stand every half an hour . Get down at Vadattupara, Thalavanpadi and catch a jeep to dam site.

Contact
T.M.Manoharan, Principal Chief Conservator of Forest (Kerala State), Mob:9447979000, Ph: 0471-2529101

C.Rajendran, DFO, Malayattur Division-9447979053

A.J. Ramesh Kumar, Range Officer, Edamalayar-Mob:9447587670

Sudheesh Kumar.S, Forester, Edamalayar- 9961713957

Siju.A, Forest Guard, Edamalayar-9497031885

Edamalayar Range Office: 0485-2583226

Malayattur Division Office: 0484-2649052

Eliyas, Bamboo collection contractor: 9495505631


Trip Cost
If it is not the time of reed collection, you have to pay around Rs.4500 towards kerosene charges (depends on the market rate). Better accompany the team during reed collection periods with the permission of Forest Dept. The trip charges will be much lesser then. Negotiate with the reed collecting contractor.


Stay

Stay at Kothamangalam: STD code: 0485 Forest IB, Thattekkad, Ph: 2588273
Cloud Nine, Ph:282833
Kaveri Tourist Home, Ph: 2862847
Peechat Tourist Home, Ph: 2862604
Maria International, Ph: 2822015


TipsThere are two routes to Edamalayar dam site from Thundam Jn. Don't take left diversion, you may get trapped in front of wild elephents on the way. This road is abandoned by the public due to elephent's menace.

യാത്രക്കാരുടെ ശ്രദ്ധയ്ക്ക്
*കപ്പായത്തേയ്ക്കുള്ള യാത്രയ്ക്ക് വനംവകുപ്പിന്റെ അനുമതി ആവശ്യമാണ്. പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ ചീഫ് കണ്‍സര്‍വേറ്റര്‍ ഓഫ് ഫോറസ്റ്റിന്റെ അനുമതിയാണ് വാങ്ങേണ്ടത്.
*ഈറ്റവെട്ടുകാര്‍ക്കല്ലാതെ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ഇവിടേയ്ക്കുള്ള യാത്ര അനുവദിക്കുന്നത് അപൂര്‍വ്വമാണ്.
*ഈറ്റക്കാര്‍ക്കൊപ്പമാണ് യാത്രയെങ്കില്‍ അന്നു തന്നെ മടങ്ങാന്‍ കഴിയില്ല. ഒരു പുതപ്പ് കരുതുക. ടോര്‍ച്ചും എക്‌സ്ട്രാ ബാറ്ററിയും വലിയ മെഴുകുതിരികളും തീപ്പെട്ടിയും കൂടെ കരുതുക.
*നീന്തലറിയാത്തവര്‍ ഈ യാത്രയ്ക്ക് പുറപ്പെടരുത്.
*ലൈഫ് ജാക്കറ്റ് ഉപയോഗിക്കുക. ഇടമലയാര്‍ റേഞ്ച് ഓഫീസില്‍ ലൈഫ് ജാക്കറ്റ് ഉണ്ട്. അനുമതിക്കായി ബന്ധപ്പെടുമ്പോള്‍ ഇക്കാര്യം പറയുക.
*ആറിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ വഞ്ചിയില്‍ തന്നെയിരിക്കുക. ഈറ്റക്കെട്ടുകളില്‍ കയറി നില്‍ക്കുകയാണെങ്കില്‍ ശ്രദ്ധയോടെ വേണം. കെട്ടുകള്‍ അകന്ന് മാറി കാല് തെന്നാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്.
*രണ്ട് ദിവസത്തേക്കുള്ള ഭക്ഷണം കൂടെ കരുതുക. ഈറ്റവെട്ടുകാര്‍ക്കൊപ്പമാണെങ്കില്‍ അരിയ്ക്കും മറ്റ് സാധനങ്ങള്‍ക്കുമുള്ള തുക അവര്‍ക്ക് നല്‍കിയാല്‍ മതി.
*മൊബൈല്‍ ഫോണിന് സിഗ്‌നല്‍ ഇല്ലാത്ത ഇടമാണ്. ഇടമലയാര്‍ റേഞ്ച് ഓഫീസില്‍ മൊബൈല്‍ സൂക്ഷിക്കാം.
*വേനല്‍ക്കാലമാണെങ്കില്‍ സണ്‍സ്‌ക്രീന്‍ ലോഷന്‍, സണ്‍ഗ്ലാസ്, ഹാറ്റ് എന്നിവ കൂടെ കരുതുക. ബര്‍മുഡ, ത്രീഫോര്‍ത്ത്, ഫുള്‍സഌവ് ടീ ഷര്‍ട്ട് എന്നിവയാണ് സൗകര്യം. മഴക്കാലമാണെങ്കില്‍ റെയിന്‍ കോട്ടും കുടയും കരുതുക.


നദീയാത്രകള്‍ ഷൂട്ട് ചെയ്യുമ്പോള്‍
മഴയും വെയിലും മഞ്ഞും നിമിഷങ്ങള്‍ കൊണ്ട് മാറിമാറി വരുന്ന കാലാവസ്ഥയാണ് ഇടമലയാറില്‍മറെയിന്‍കോട്ടിനൊപ്പം ക്യാമറ നനയാതിരിക്കാനുള്ള സംവിധാനം കരുതണം. പഌസ്റ്റിക് കവറാണ് നല്ലത്. പക്ഷെ പഌസ്റ്റിക് കാട്ടില്‍ കളയരുത് മരാത്രിയില്‍ ചിത്രങ്ങളെടുക്കാന്‍ ട്രൈപ്പോഡ് കരുതുന്നത് നല്ലതാണ്.

Gear used: Camera-Canon EOS 30d
Lense - Canon EFS10-22mm f/3.5-4.5 USM,
Canon EF70-200mm
f/2.8 L USM 

Text: T J Sreejith, Photos: P.Jayesh

മൂഴിയാറിന്റെ വിസ്മയക്കാഴ്ച്ചകളിലൂടെ

കാടിന്റെ കഥകളും വനയാത്രാ വിവരണങ്ങളും വായിക്കുമ്പോള്‍ പോലും കാടിന്റെ സുഖം ഒരിക്കലെങ്കിലും അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞവരുടെ മനസ്സുകളില്‍ ഒരുതരം അസൂയ നിറയും. മാര്‍ഗ്ഗം ലക്ഷ്യത്തേക്കാള്‍ മനോഹരമാകുന്ന ആരണ്യപര്‍വ്വങ്ങളുടെ ഓരോ നിമിഷത്തിലും യാത്രിന്‍ അനുഭവിക്കുന്ന അനിര്‍വ്വചനീയമായ അനുഭൂതിയോടു തോന്നുന്ന തീവ്രമായ അസൂയ. വീണ്ടും കാട്ടിലേക്കു പോകാനും അതിന്റെ ശാന്തവിഹ്വലതകള്‍ നല്‍കുന്ന സുഖാനുഭവം നുകരാനുമുള്ള തത്രപ്പാട്.

നിബിഡവനഭംഗിയും അരുവികളും കുളിരും കളികളര്‍മൊക്കെ കാനനയാത്രകളിലേക്ക് സഞ്ചാരിയെ വീണ്ടും ക്ഷണിക്കുന്ന ഘടകങ്ങളാണെങ്കിലും കേരളത്തിലെ വനങ്ങളിലൂടെയുള്ള യാത്രകളില്‍ ആനക്കാഴ്ച്ചകള്‍ തന്നെയാണ് എന്നും താരം. ആനക്കൂട്ടങ്ങളെ കാണാനുള്ള അദമ്യമായ ആഗ്രഹവും അതോടൊപ്പം തന്നെ കാനനപാതയിലെ അടുത്ത വളവിനപ്പുറം ചെന്നു പെടുന്നത് അവയുടെ മുന്നിലേക്കാവുമെന്ന ഭയവും ചേര്‍ന്ന വിവരിക്കാനാവാത്ത ആ മാനസിരകാവസ്ഥ ഈ യാത്രകള്‍ക്ക് മാത്രം സ്വന്തം. യാത്ര കഴിഞ്ഞാലും അതിന്റെ അനുഭൂതി കാലങ്ങളോളം മനസ്സില്‍ തങ്ങി നില്‍ക്കുന്നത് ഭയവും ആകാംക്ഷയും ആവേശവും കലര്‍ന്ന ഈ അനുഭവം കൊണ്ടു മാത്രമാണ്. പത്തനംതിട്ട ജില്ലയുടെ കിഴക്കുഭാഗത്തുള്ള മൂഴിയാറിലേക്കുള്ള ഈ കാനന യാത്രയുടെയും പ്രധാന ത്രില്‍ അതുതന്നെയായിരുന്നു.

സീതത്തോട്, ളാഹ, പെരിനാട്, വടശ്ശേരിക്കര, പ്ലാപ്പള്ളി, ആങ്ങാമുഴി വഴിയായിരുന്നു യാത്ര. മകരവിളക്കിനോടടുത്ത ദിവസമായിരുന്നതിനാല്‍ നിരവധി ശബരിമല വാഹനങ്ങള്‍ക്കൊപ്പമാണ് വഴിയിലെ പല ചെറുപട്ടണങ്ങളും താണ്ടാനായത്. അതു കൊണ്ടുതന്നെ ആങ്ങാമുഴി ഫോറസ്റ്റ് ചെക്‌പോസ്റ്റ് എത്തുമ്പോഴേക്കും ഇരുട്ട് വീണ് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവിടെ നിന്ന് ഏതാണ്ട് മുപ്പത് കിലോമീറ്റര്‍ വനത്തിനുള്ളിലേക്ക് മാറിയാണ് മൂഴിയാര്‍ പവര്‍‌സ്റ്റേഷന്‍. ഇലക്ട്രിസിറ്റി ബോര്‍ഡിന്റെ ഗസ്റ്റ് ഹൗസില്‍ രാത്രി തങ്ങി അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ മറ്റൊരു വഴിയിലൂടെ യാത്ര തുടരുകയാണ് ലക്ഷ്യം.

ആങ്ങാമുഴി താണ്ടുന്നതോടെ ജനപഥങ്ങള്‍ അവസാനിക്കുകയും മൃഗപഥങ്ങള്‍ ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവിടെ ചെക്‌പോസ്റ്റില്‍ വാഹനത്തിന്റെയും യാത്രക്കാരുടെയും വിവരങ്ങള്‍ രേഖപ്പെടുത്തി അനുമതി വാങ്ങി വേണം യാത്ര തുടരാന്‍. പേടിപ്പെടുത്തുന്ന വനമാണെങ്കിലും മൂഴിയാര്‍ പവര്‍ഹൗസിലേക്കുള്ള മാര്‍ഗ്ഗമായതിനാല്‍ ടാറിട്ട ആ റോഡിലെവിടെയെങ്കിലും ഇലക്ട്രിസിറ്റി ബോര്‍ഡിന്റെ ജീപ്പോ പോലീസ് ചെക്‌പോസ്റ്റില്‍ ഡ്യൂട്ടിയിലുള്ള പോലീസുകാര്‍ സഞ്ചരിക്കുന്ന ടൂവീലറുകളോ അതുമല്ലെങ്കില്‍ പത്തനംതിട്ടയില്‍ നിന്ന് ഉച്ചയക്ക് പുറപ്പെട്ട് രാത്രി മൂഴിയാറിലെത്തുകയും രാവിലെ ആറുമണിക്ക് മടങ്ങുകയും ചെയ്യുന്ന കെ.എസ്.ആര്‍.ടി.സി ബസ്സോ പോലുള്ള ഒറ്റപ്പെട്ട വാഹനങ്ങള്‍ കണ്ടെന്നും വരാം.

ഗസ്റ്റ് ഹൗസിന് നാലുകിലോമീറ്റര്‍ മുന്നിലായി പോലീസ് ചെക്‌പോസ്റ്റുണ്ട്. അവിടെയും യാത്രക്കാരുടെയും വാഹനങ്ങളുടെയും വിവരങ്ങള്‍ രേഖപ്പെടുത്തണം. ആരാണീ രാത്രയില്‍ എന്ന സംശയത്തോടെയാണ് ഡ്യൂട്ടി പോലീസുകാര്‍ വാഹനത്തിനടുത്തേക്ക് വന്നതെങ്കിലും അവരുടെ അതീവ സൗഹാര്‍ദപരമായ പെരുമാറ്റം ഭീതിയേകുന്ന ആ വനയാത്രയില്‍ ആശ്വാസമായി. അങ്ങകലെ കണ്ട ലൈറ്റുകള്‍ മൂഴിയാര്‍ പവര്‍ഹൗസിലേതാണെന്ന് അവര്‍ പറഞ്ഞു തന്നു.

ഗസ്റ്റ്ഹൗസിലെത്തുമ്പോഴേക്കും നേരത്തെ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ചപ്പാത്തിയും ചിക്കന്‍കറിയുമുള്‍പ്പടെ അത്താഴം റെഡി. വനമധ്യത്തില്‍ പ്രതീക്ഷിക്കാവുന്നതില്‍ വെച്ച് ഭേദപ്പെട്ട സൗകര്യങ്ങളാണ് ഇവിടെയുള്ളത്. 375 രൂപയാണ് ഒരാള്‍ക്ക് ഒരു ദിവസത്തേക്കുള്ള മുറിവാടക. വൈദ്യുതിഭവനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നേരത്തേ ബുക്ക് ചെയ്യണം. വൈദ്യുതിബോര്‍ഡിന്റെ ഔദ്യോഗിക അവശ്യങ്ങള്‍ക്കായി ഉദ്യോഗസ്ഥര്‍ എത്താത്ത ദിവസമാണ് മുറി മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് നല്‍കാറുള്ളത്. നേരത്തെ പറഞ്ഞുവെച്ചാല്‍ എന്തു വിഭവവും തയ്യാറാക്കി നല്‍കും.

ഭക്ഷണത്തിന് പ്രത്യേകം തുക അടയ്ക്കണമെന്ന് മാത്രം. എല്ലാം രജിസ്റ്റ്‌റില്‍ രേഖപ്പെടുത്തി സര്‍ക്കാര്‍ വക രസീതും നല്‍കും. ശുദ്ധമായ തണുത്ത വെള്ളത്തില്‍ കുളിയും സ്വാദിഷ്ട ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞ് വനത്തിനുള്ളിലെ മകരമാസക്കുളിരില്‍ ഉറങ്ങാന്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ അടുത്ത ദിവസത്തെ യാത്രയെക്കുറിച്ചുള്ള മധുരസ്വപ്‌നങ്ങളായിരുന്നു മനസ്സു നിറയെ.

രണ്ടാം ദിവസം

ആറുമണിക്കുണര്‍ന്ന് നടക്കാനിറങ്ങുമ്പോള്‍ വെളിച്ചം വീണു തുടങ്ങുന്നതേയുള്ളു. കാട്ടുവഴികളിലൂടെയുള്ള അലസഗമന എന്നും ഒരാവേശം തന്നെയാണ്. കണ്ണാന്തളിവേരിന്റെ കുളിര്‍മ്മയും കാട്ടുകുറിഞ്ഞിപ്പൂവിന്റെ സൗന്ദര്യവും പോലെ കാവിവാക്യങ്ങളില്‍ മാത്രം കേട്ടിരുന്ന പലതും കണ്ടതും അറിഞ്ഞതും ഇത്തരം പ്രഭാതയാത്രകളിലാണ്. വിളിപ്പാടകലെ കാട്ടാനയെക്കണ്ട് ഓടിയകന്നതും വേദനപ്പിക്കാതെ കടിച്ചു തൂങ്ങി രക്ത കുടിച്ചു വീര്‍ത്തുവരുന്ന അട്ടയുടെ പിടിവിടുവിക്കാനാവാതെ കാത്തിരുന്നതുമെല്ലാം മുന്‍കാല യാത്രകളിലെ മറക്കാനാവാത്ത അനുഭവങ്ങള്‍. കാല്‍ച്ചുവട്ടിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുന്ന മേഘപാളികളും പച്ചമേലാപ്പിനിടയിലൂടെ അരിച്ചെത്തുന്ന തണുപ്പ് മാറാത്ത തിളങ്ങുന്ന വെയിലും ചേര്‍ന്നൊരുക്കിയ ചിത്രഭംഗി മൂഴിയാര്‍ വനത്തിലെ ഈ പ്രഭാതയാത്രയ്ക്കു മാറ്റുകൂട്ടി.

വഴിയില്‍ കണ്ട കൂറ്റന്‍ പെന്‍സ്റ്റോക്ക് പൈപ്പുകളും അവിടവിടെ ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന ട്രാന്‍സ്മിഷന്‍ ടവറുകളും വനഭംഗിക്ക് കളങ്കമാണെങ്കിലും ദശകങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് ചെങ്കുത്തായ ഈ മലഞ്ചെരുവുകളില്‍ അവ സ്ഥാപിച്ച മനുഷ്യന്റെ അധ്വാനത്തിനും ഇച്ഛാശക്തിക്കും മുന്നില്‍ നമിക്കാതിരിക്കാനാവില്ല. അഞ്ച് മിനിട്ട് കറണ്ടു പോയാല്‍ രോഷം കൊള്ളുന്ന നമ്മള്‍, വൈദ്യുതി ഉത്പാദിപ്പിച്ച് നമ്മുടെ വീടുകളിലെത്തിക്കുന്നതിന് പിന്നിലെ സങ്കീര്‍ണമായ പ്രക്രിയയെക്കുറിച്ചോ അതിനു വേണ്ടി ഈ വനാന്തര്‍ഭാഗത്തെ പവര്‍ഹൗസുകളിലുള്‍പ്പടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യരുടെ അധ്വാനത്തെക്കുറിച്ചോ ഒരിക്കലും ചിന്തിക്കാറേയില്ലെന്നതല്ലേ വാസ്തവം.

ട്രെക്കിങ് കഴിഞ്ഞ് എട്ടുമണിയോടെ ഗസ്റ്റ്ഹൗസില്‍ തിരിച്ചെത്തുമ്പോഴേക്കും ഗവിവഴി പോകുന്ന രണ്ടാമത്തെ കെ.എസ്.ആര്‍.ടി.സി ബസ്സ് എത്തിയിരുന്നു. ബസ് പുറപ്പെടുന്ന സ്ഥലത്ത് ചെറിയൊരു പലചരക്ക് കടയും ചായക്കടയും കംഫര്‍ട്ട് സ്‌റ്റേഷനുമുണ്ട്. മൂഴിയാറിലെ അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങള്‍ അത്ര തന്നെ. ഏതാണ്ട് ഒരുകിലോമീറ്റര്‍ മാറി താഴ്‌വരയിലായി മൂഴിയാര്‍ ധര്‍മ്മശാസ്താ ക്ഷേത്രം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. ഗസ്റ്റ് ഹൗസസിന് സമീപം ബോര്‍ഡിന്റെ നിരവധി ക്വാര്‍ട്ടേഴ്‌സുകളുണ്ടെങ്കിലും ഏതാനും ചിലതില്‍ മാത്രമേ ആള്‍താമസമുള്ളുവെന്ന് തോന്നി. ബാക്കിയെല്ലാം ചുറ്റിലും കാടുംപടലും പിടിച്ച് ഉപയോഗിശൂന്യമായി കിടക്കുന്നു.

അവിടെയാകെ ചുറ്റിനടക്കുന്ന ഒറ്റയാനായ കാട്ടുപന്നിക്ക് മണികണ്ഠനെന്നാണ് അവിടെയുള്ള ജീവനക്കാര്‍ നല്‍കിയിരിക്കുന്ന പേര്. വര്‍ഷങ്ങളായി ഇവിടെയാണവന്റെ താമസം. ഉള്‍ക്കാട്ടിലേക്ക് കടത്താന്‍ വനംവകുപ്പുദ്യോഗസ്ഥര്‍ പലതവണ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും വിജയിച്ചില്ലത്രെ. ആര്‍ക്കും ശല്യമില്ലാതെ അന്തര്‍മുഖനായി അവനിവിടെ മനുഷ്യരോടൊപ്പെ സഹവസിക്കുന്നു.

എട്ടരയോടെ കുളിയും ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞ് ഗസ്റ്റ്ഹൗസ് ജീവനക്കാരുടെ സ്‌നേഹത്തിന് നന്ദി പറഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോള്‍ വഴിതെറ്റാതിരിക്കുനുള്ള നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളൊക്കെ അവര്‍ തന്നു. വഴിയിലെ കാഴ്ച്ചകളൊന്നും നഷ്ടപ്പെടരുതെന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന മനസ്സും കാണ്ണും കാതും വാഹനത്തിന്റെ ഗ്ലാസ്സുകളെ പോലെ തന്നെ പൂര്‍ണമായും തുറന്നുവെച്ച് ഇടതൂര്‍ന്ന പച്ചപ്പുകളിലൂടെയും പുല്ലുമാത്രം വളരുന്ന മൊട്ടക്കുന്നുകളുടെയും താഴ്‌വരകളുടെയും നടുവിലൂടെ വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞു പോകുന്ന കാട്ടുപാതയിലൂടെ മുന്നിലേയ്ക്കു പോകുമ്പോള്‍ പലയിടത്തും ആനകള്‍ കടന്നു പോയതിന്റെ അടയാളങ്ങള്‍.

മരക്കൊമ്പുകള്‍ നിസ്സാരമായി ഒടിച്ചു മുന്നേറുന്ന ഇവര്‍ തന്നെയല്ലേ നാട്ടില്‍ മനുഷ്യന്‍ കയ്യിലേന്തുന്ന ഒരു ചെറുവടിയുടെ താളത്തിനൊപ്പം ഇടത്താനെ വലത്താനെ തുടങ്ങിയ ആജ്ഞകള്‍ ശിരസാവഹിച്ച് സഞ്ചരിക്കുന്നതും. നാട്ടാനകളുടെ ഈ വിധേയത്വം കണ്ട് ആരോ നടത്തിയ മണ്ടന്‍ കണ്ടു പിടുത്തമാവാണം ആനയ്ക്ക് ആനയുടെ കരുത്തറിയില്ല എന്നത്. കാട്ടാനകള്‍ അവയുടെ ശക്തിയെപ്പറ്റി തികച്ചും ബോധവാന്‍മാരാണ്. അതു പോലെ തന്നെ ആനകളെ ഒരിക്കലെങ്കിലും അവയുടെ സ്വന്തം തട്ടകങ്ങളില്‍ നേരിട്ട് കാണാന്‍ ഭാഗ്യം സിദ്ധിച്ചിട്ടുള്ള വനയാത്രികര്‍ക്കും ആനയുടെ കരുത്തിനെപ്പറ്റി ഒരു സംശയവുമുണ്ടാവാന്‍ വഴിയില്ല.

ശബരിഗിരി ജലവൈദ്യുത പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായ എട്ടു ഡാമുകളാണ് ഈ വനഭൂമിയിലുള്ളത്. ഇതില്‍പ്പെട്ട കക്കി, ആനക്കയം ഡാമുകളിലൂടെയാണ് യാത്ര. ഡാമിനു മുകളില്‍ നിന്നുള്ള വനത്തിന്റെയും ജലസംഭരണിയുടെയും കാഴ്ച്ച അതിമനോഹരമാണ്. ഡാം നിര്‍മ്മാണത്തിനായി പാറപ്പൊട്ടിച്ച വനത്തിനുള്ളിലെ പാറമടയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ ഏതോ പുരാതനമായ കോട്ട പോലെ വന്യമായ കാഴ്ച്ചയാണ് സമ്മാനിക്കുന്നത് . ഡാം നിര്‍മ്മാണ വേളയില്‍ റോപ് വേയ്ക്കു വേണ്ടിയും സിമന്റ് പാകപ്പെടുത്താനും നിര്‍മ്മിച്ച കൂറ്റന്‍ തൂണുകളും കെട്ടിടങ്ങളും ഡാമിന്റെ പരിസരത്ത് ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട നിലയില്‍ ഇന്നു നിലനില്‍ക്കുന്നു. മുന്നൂറടിയാണ് ഡാമിലെ ജലനിരപ്പെന്നും അതിനും താഴെയായി പവര്‍ ഹൗസിലേക്ക് ജലം കൊണ്ടുപോകുന്നുണ്ടെന്നും ഡാമില്‍ ഡ്യൂട്ടിയിലുണ്ടായിരുന്ന പോലീസുകാര്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ വിശ്വസിക്കാന്‍ പ്രയാസം തോന്നി.

ഡാമുകളിലെ പോലീസ് ചെക്‌പോസ്റ്റിനു പുറമേ പച്ചക്കാനം, വള്ളക്കടവ് തുടങ്ങിയ ഫോറസ്റ്റ് ചെക്‌പോസ്റ്റുകളിലും വാഹനങ്ങളുടെയും യാത്രക്കാരുടെയും വിവരങ്ങള്‍ നല്‍കിവേണം യാത്ര തുടരാന്‍. ഗവി ലക്ഷ്യമാക്കിയുള്ള ആ യാത്രയ്ക്കിടെ വ്യൂ പോയിന്റില്‍ നിന്നുള്ള മൊട്ടക്കുന്നുകളുടെ അനന്തദൃശ്യങ്ങള്‍ വിവരണാതീതമാണ്. ഗവിയിലേക്ക് വന്ന ചെറുപ്പക്കാരുടെ സംഘങ്ങളില്‍ ചിലത് പച്ച പുതച്ച മലമടക്കുകളുടെ ഈ സുന്ദരഭൂമിയിലേക്കും എത്തിയിരിക്കുന്നു. വനഭൂമിയെന്നതിനപ്പുറം ഇന്നിവിടം ടൂറിസ്റ്റുകളെത്തുന്ന ഒരു സെന്ററായി മാറി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കൂട്ടമായെത്തുന് വിലകൂടിയ ബൈക്കുകളും പുത്തന്‍തലമുറ യൂട്ടിലിറ്റി വാനുകളും.

പിന്നെയും ഏതാനും കിലോമീറ്ററുകള്‍ മുന്നിലേക്ക് പോരുമ്പോല്‍ ഗവി തടാകവും അരികിലായി സൗകര്യമായ ഫോറസ്റ്റ് മാന്‍ഷനും കാണാം. പാക്കേജ് ടൂറുകളിലെത്തിയ സ്വദേശികളും വിദേശികളുമായ ടൂറിസ്റ്റുകളും അവരുടെ വാഹനങ്ങളും നിറഞ്ഞ ഫോറസ്റ്റ് മാന്‍ഷന് മുന്നിലൂടെ യാത്ര തുടര്‍ന്നു. നീല്‍ഗിരി താര്‍, സിംഹവാലന്‍ കുരങ്ങ് തുടങ്ങിയവയുടെ സാന്നിധ്യമാണ് സമുദ്രനിരപ്പില്‍ നിന്ന് 3400 അടി ഉയരത്തില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഗവിയുടെ ചുറ്റിനുമുള്ള വനഭൂമിയിലെ പ്രധാന ആകര്‍ഷണം.

ഗവിയിലേക്കടുക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ കാനനപാതയുടെ ഇരുവശവും ശ്രീലങ്കയില്‍ നിന്നും കുടിയേറിപാര്‍ത്ത ജനങ്ങളുടെ കോളനി കാണാം. ഇവിടുത്തെ ഏലത്തോട്ടത്തിലും ഏലം ഫാക്ടറികളിലും തൊഴിലാളികളായി മൂന്ന് പതിറ്റാണ്ട് മുന്‍പ് എത്തിയവരാണവര്‍. ഇന്ന് ഗവി അവരുടെ സ്വന്തം നാടാണ്. തമിഴിലും സ്​പഷ്ടമായ മലയാളത്തിലും അവര്‍ സംസാരിക്കുന്നു. ഗവി പോസ്റ്റ് ഓഫീസിനോട് ചേര്‍ന്നുള്ള ലോകനാഥന്റെ കട ഒരു കൊച്ച് സൂപ്പര്‍മാര്‍ക്കറ്റ് തന്നെയാണ്. ലോകനാഥന്‍ ഇവിടേക്കെത്തിയത് മറ്റുള്ളവര്‍ക്കൊപ്പം ജാഫ്‌നയില്‍ നിന്നാണെങ്കിലും അയാളുടെ അച്ഛന്റെ സ്വദേശം മധുരയാണത്രേ. കൂടുതല്‍ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കൊന്നും ഉത്തരം നല്‍കാതെ ലോകനാഥന്‍ കടയ്ക്കു പിന്നിലെ വീടിനുള്ളിലേക്ക് വിളിച്ച് ചായ ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്തു. ഫോറസ്റ്റ് മാന്‍ഷനിലേക്കും വ്യൂ പോയിന്റിലേക്കും പോകുന്ന വാഹനങ്ങളില്‍ പലതും ചായയ്ക്കായി അവിടെ നിര്‍ത്തുന്നു.

വഴിയിലെ മറ്റൊരു പ്രധാന പോയിന്റാണ് പാണ്ടിത്താവളം. പമ്പയില്‍ പോകാതെ നേരെ ശബരിമലയ്ക്ക് നടന്നെത്താവുന്ന മാര്‍ഗ്ഗമാണിത്. വണ്ടിപ്പെരിയാറില്‍ നിന്ന് ജീപ്പുകളില്‍ ഇവിടെയെത്തുന്ന ഭക്തന്‍മാര്‍ ഉപ്പുപാറവഴി കാല്‍നടയായി സന്നിധാനത്തേക്ക് നീങ്ങുന്നു. തമിഴ്‌നാട്ടില്‍ നിന്നുള്ള അയ്യപ്പന്‍മാരാണ് ഈ വഴി തിരഞ്ഞടുക്കുന്നവരില്‍ അധികവും.

വനത്തോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് വണ്ടിപ്പെരിയാറിലെത്തുമ്പോഴേക്കും നിത്യജീവിതത്തിന്റെ പിരിമുറുക്കങ്ങളിലേക്കുള്ള മടക്കയാത്ര ആരംഭിക്കുകയായി. പീരുമേട്, കുട്ടിക്കാനം വഴി അടുത്തിടെ ഭീകരപ്രവര്‍ത്തനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കുപ്രസിദ്ധി നേടിയ വാഗമണിലെ സുന്ദരമായ മൊട്ടക്കുന്നുകളും പൈന്‍മരക്കാടും പാരഗ്ലൈഡിങ് ഉള്‍പ്പടെയുള്ള സാഹസികതകളും കുരിശുമല ആശ്രമവും ഡയറിഫാമും ഒരു നോക്ക് കണ്ട് കുരിശുപള്ളിക്ക് താഴെയെത്തുമ്പോഴേക്കും വൈകുന്നേരത്തെ പുകമഞ്ഞ് മൂടിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഏറെക്കാഴ്ച്ചകള്‍ കണ്ട് അതിലുമേറെ കാണാന്‍ ബാക്കിവെച്ച് ഒരു മടക്കയാത്ര.
Text: Asha Vidhu 

ഇടുക്കി വേണോ ഇടുക്കി?

മൂന്നാറിലെ അണ്ണന്മാരെ ഞാന്‍ സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു. കേരളത്തിന്റെ മണ്ണില്‍ നിന്ന് കൊണ്ട് 'ഇടുക്കി വിട്ടു താങ്കോ' എന്ന് മുദ്രാവാക്യം വിളിക്കാന്‍ വാട്ട്‌ എ ധൈര്യം യു നോ?. ഇടുക്കി തമിഴ്നാടിനോട് ചേര്‍ക്കണം എന്ന് മാത്രമല്ല, നാണം കെട്ട കേരള മക്കള്‍ ഇടുക്കി വിട്ടു പോകണം എന്നും അവര്‍ മുദ്രാവാക്കിക്കളഞ്ഞു. തമിഴ്നാട്ടില്‍ ചെന്ന് മലയാളികള്‍ ഇങ്ങനെയൊരു മുദ്രാവാക്യം വിളിച്ചിരുന്നുവെങ്കില്‍ എല്ലും തോലും പാണ്ടി ലോറിയില്‍ കേറ്റി ഇങ്ങോട്ടെത്തിക്കേണ്ടി വരുമായിരുന്നു. നമ്മള്‍ ഇവിടെ ചെയ്തത് ഇങ്ങനെയൊരു മുദ്രാവാക്യം വിളിക്കാന്‍ പോലീസ് അകമ്പടിയും ചാനലുകളുടെ ലൈവ് ക്യാമറയും ഏര്‍പാടു ചെയ്തു കൊടുക്കുകയാണ്. പ്രകടനം കഴിഞ്ഞു പോകുന്നവര്‍ക്ക് ലഡുവും പുഴുങ്ങിയ കോഴിമുട്ടയും വിതരണം ചെയ്തു എന്നും പറഞ്ഞു കേള്‍ക്കുന്നു. എന്തരോ മഹാനു ഭാവുലു ഗുലു!!

ഒരു കണക്കിന് മൂന്നാറില്‍ പ്രകടനം നടത്തിയത് അവരുടെ ധൈര്യം ആണെന്ന് പറഞ്ഞു കൂട. ബുദ്ധി അല്പം കുറവാണെങ്കിലും ആളുകളെ അളക്കുന്ന കാര്യത്തില്‍ അണ്ണന്‍മാര്‍ ഒട്ടും മോശക്കാരല്ല. നമുക്ക് കേരളത്തിന്റെ താത്പര്യങ്ങള്‍ അല്ല രാഷ്ട്രീയമാണ് വലുത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ ഒരു കോവര്‍ കഴുതയുടെ ബുദ്ധി മതി. മലയാളികളെ അവര്‍ ശരിക്കും അളന്നു കഴിഞ്ഞു. 'ചെമ്മീന്‍ തുള്ളിയാല്‍ മുട്ടോളം പിന്നെയും തുള്ളിയാല്‍ ചട്ടീല്' എന്ന് പറഞ്ഞ പോലെ നമ്മുടെ പ്രതിഷേധങ്ങള്‍ ഏതറ്റം വരെ പോകുമെന്നു അവര്‍ കൂളായി മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഇടുക്കി മാത്രമല്ല, കാസര്‍ക്കോട് വിട്ടുതരണം എന്ന് പറഞ്ഞാലും കടലാസ് ശരിയാക്കിക്കൊടുക്കാന്‍ ഇവിടെ ഏതെങ്കിലുമൊക്കെ ദണ്ഡപാണനുണ്ടാകും എന്ന് അവര്‍ക്കറിയാം. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ വിഷയത്തില്‍ കേരളത്തിലെ പൊതുസമൂഹം ഉയര്‍ത്തിക്കൊണ്ടു വന്ന ജനകീയ പ്രക്ഷോഭത്തെ ഇടതും വലതുമുള്ള രാഷ്ട്രീയക്കാര്‍ സമര്‍ത്ഥമായി ഒറ്റു കൊടുത്തതും അവര്‍ കണ്ടു. ഹൈക്കമാണ്ടും പോളിറ്റ് ബ്യൂറോയും നോക്കുന്നത് വോട്ടിന്റെ എണ്ണമാണ്. നീതിയും ന്യായവുമല്ല. അതുകൊണ്ടാണ് ഡല്‍ഹിയില്‍ ഒരു വാക്കും തിരോന്തരത്തു മറ്റൊരു വാക്കും പറയുന്നത്. ഇത് ശരിക്ക് അറിയുന്നത് കൊണ്ടാണ് ഇടുക്കി ഞങ്ങള്‍ക്ക് വേണം എന്ന് തമിഴന്മാര്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നത്.

'അമ്മി വേണോ അമ്മി' എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് മുക്കുത്തിയിട്ട തമിഴത്തിപ്പെണ്ണുങ്ങള്‍ പണ്ട് നമ്മുടെ വീടുകള്‍ കയറിയിറങ്ങിയിരുന്നു. നാല് വോട്ടും തേനിയില്‍ രണ്ടു തോട്ടവും കിട്ടുമെങ്കില്‍ 'ഇടുക്കി വേണോ ഇടുക്കി' എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മായിയുടെ കാല്‍ക്കല്‍ വീഴാന്‍ ത്രിവര്‍ണവും ചെങ്കൊടിയും പുതച്ച വേണ്ടത്ര രാഷ്ട്രീയ നപുംസകങ്ങള്‍ നമുക്കുണ്ട്. കേരളത്തിലും കേന്ദ്രത്തിലും. പിറന്ന മണ്ണിനെ ഇങ്ങനെ ഒറ്റുകൊടുക്കാന്‍ ഒരു തമിഴനെയും കിട്ടില്ല. സംസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രശ്നം വരുമ്പോള്‍ വാഴ വെട്ടാന്‍ നടക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയക്കാരും അവിടെയില്ല. അവരും നമ്മളും തമ്മിലുള്ള പ്രധാന വ്യത്യാസം അതാണ്‌. 

തര്‍ക്കശാസ്ത്ര രീതിയനുസരിച്ച് ഒരു ചര്‍ച്ചയില്‍ വിട്ടുവീഴ്ചകള്‍ക്ക് ആദ്യം തയ്യാറാവുന്നവന്‍ തന്റെ വാദഗതികളില്‍ അല്പം വിശ്വാസക്കുറവുള്ളവന്‍ ആയിരിക്കും. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തില്‍ കേരളമാണ് ആ വഴി ആദ്യം തിരഞ്ഞെടുത്തത്. നിങ്ങള്‍ക്ക് മുഴുവന്‍ വെള്ളവും തരാം, കാശും കരാറും ഇല്ലെങ്കിലും പ്രശ്നമില്ല, എവിടെ വന്നും ഒപ്പിട്ടു തരാം, തുടങ്ങിയ കിഞ്ചന വര്‍ത്തമാനങ്ങള്‍ പറഞ്ഞ് നാം നമ്മുടെ തര്‍ക്കശാസ്ത്ര ദുര്‍ബലത തുടക്കത്തിലേ പ്രകടമാക്കി. എന്നാല്‍ അമ്മായി അതിലൊന്നും വീണില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല ഒരു തര്‍ക്കം ജയിക്കാനുള്ള കാര്‍ക്കശ്യം തുടക്കത്തിലേ പ്രകടമാക്കുകയും ചെയ്തു. ചര്‍ച്ചയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞ് ആരും ഇങ്ങോട്ട് വരേണ്ട എന്ന് പ്രധാനമന്ത്രിയോട് തന്നെ തുറന്നു പറഞ്ഞു. അവര്‍ പാറ പോലെ ഉറച്ചു നിന്നപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ പിന്നെയും അയഞ്ഞു. ഡാം പൊട്ടിയാലും ഇടുക്കി താങ്ങിക്കൊള്ളും എന്ന് കോടതിയില്‍ എഴുതിക്കൊടുത്തു. തമിഴ്നാട്ടിലായിരുന്നു ഇങ്ങനെയൊരു സംഭവം നടന്നിരുന്നതെങ്കില്‍ അന്ന് രാത്രിയിലെ കഞ്ഞി കുടിക്കാന്‍ അതെഴുതിക്കൊടുത്തവന്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുമായിരുന്നില്ല. ജനങ്ങള്‍ അവനെ പട്ടിയെപ്പോലെ എറിഞ്ഞു കൊല്ലുമായിരുന്നു.

നമ്മള്‍ സമരം അവസാനിപ്പിച്ചിടത്തു നിന്ന് അവര്‍ തുടങ്ങിയിട്ടേ ഉള്ളൂ. ഇനി ഇത് രണ്ടാലൊന്ന് ആയിട്ടേ അവര്‍ ഈ സമരം നിര്‍ത്തുകയുള്ളൂ.. പേടിപ്പിക്കാന്‍ വേണ്ടി പറയുകയല്ല, അവരുടെ ഒരു രീതി അതാണ്‌. നമ്മളുടെ രീതി വേറെയാണ്. തുടക്കത്തില്‍ പുലിയായി വന്നു ഒടുക്കത്തില്‍ എലിയായി സ്ഥലം വിടുക. കേരളത്തിലെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രക്ഷോഭങ്ങള്‍ ഏതാണ്ട് എലിയിലേക്കുള്ള പ്രയാണം തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. തമിഴന്‍ എലിയില്‍ നിന്ന് പുലിയായി രൂപാന്തരം പ്രാപിച്ചുതുടങ്ങുന്നതേയുള്ളൂ. കളിയൊക്കെ ഇനിയാണ് വരാനിരിക്കുന്നത്. 

ഇടുക്കി വിട്ടുതരണം എന്ന് അവര്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നത് ശരിക്കും അത് വിട്ടുകിട്ടുന്നതിന് വേണ്ടിയല്ല. ഒരു തര്‍ക്കം ജയിക്കാനുള്ള ആപ്പുകള്‍ വെക്കുകയാണ്. കന്യാകുമാരിയില്‍ മലയാളം സംസാരിക്കുന്നവരാണ്‌ കൂടുതലുള്ളത്, തിരുവിതാംകൂറിന്റെ ഭാഗമായിരുന്ന ആ ജില്ല കേരളത്തിനു വേണം എന്ന് ആവശ്യപ്പെടാന്‍ ഒരു 'വൈക്കോ'ല്‍ പോലും നമുക്കില്ല. തേനിയും കന്യാകുമാരിയും കേരളത്തോട് ചേര്‍ക്കണം എന്ന് ഏതെങ്കിലും ഒരു വൈക്കോല്‍ പാര്‍ട്ടി ആവശ്യപ്പെട്ടാല്‍ പോലും അതിനു അതിന്റേതായ ഒരു താര്‍ക്കിക ശക്തി ലഭിക്കും. Aim at sky and you will hit the mountaintop എന്നോ മറ്റോ സായിപ്പിന്റെ ഒരു ചൊല്ലുണ്ട്. ആകാശം ലക്‌ഷ്യം വെക്കുക, എങ്കില്‍ കുന്നില്‍ മുകളിലെങ്കിലും എത്താന്‍ പറ്റും. എപ്പോഴും അല്പം നീട്ടിയെറിയണം എന്ന് ചുരുക്കം. ഒരു തര്‍ക്കം ജയിക്കുന്നതിന്റെ പ്രധാന ഗുട്ടന്‍സ് ആ ചൊല്ലില്‍ ഉണ്ട്. തമിഴന്മാര്‍ ഇപ്പോള്‍ അതാണ്‌ ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുനത്. 

ഒരു പുതിയ ഡാം കെട്ടുന്നതിനു വേണ്ട എന്തെങ്കിലും മുന്നൊരുക്കങ്ങള്‍ കേരളം ഇതിനകം നടത്തിയിട്ടുണ്ടോ എന്നത് സംശയമാണ്. അതിന്റെ നടപടി ക്രമങ്ങളുമായി നാം മുന്നോട്ട് പോയിരുന്നുവെങ്കില്‍ കാറ്റ് മാറിവീശുമായിരുന്നു. ചര്‍ച്ച നടത്താന്‍ അമ്മായി തിരുവനന്തപുരത്തു വരുമായിരുന്നു. ചാനലിലും അങ്ങാടിയിലും ഇരുന്ന് ഒച്ച വെക്കുകയല്ലാതെ ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങള്‍ അതതിന്റെ സ്ഥലത്തും സമയത്തും ചെയ്തിരുന്നുവെങ്കില്‍ സംസ്ഥാനത്തിലെ ജനങ്ങള്‍ ഒന്നാകെ ഇതുപോലെ നാണം കെടുന്ന ഒരവസ്ഥ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. ഈ പോക്ക് പോയാല്‍ നമ്മള്‍ എവിടെയും എത്തില്ല. വെള്ളം 136 അടിയില്‍ നില്‍ക്കട്ടെ എന്നാണ്‌ സുപ്രിം കോടതി വിധിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഏതെങ്കിലും ഒരു ദണ്ഡപാണി അവിടെയും വല്ലതും എഴുതിക്കൊടുത്തു കാണും. ഈ സമരം വിജയിക്കുമെന്ന് കരുതി സത്യാഗ്രഹം ഇരിക്കുന്നത് വെറുതെയാണ്. (MLA മാര്‍ക്ക് തടി കുറക്കാന്‍ വേണമെങ്കില്‍ അല്പം സത്യാഗ്രഹം ആവാം). കഴിയുന്നത്ര ആളുകളെ പെരിയാറിന്റെ തീരത്ത്‌ നിന്ന് മാറ്റിപ്പാര്‍പ്പിച്ചാല്‍ അത്രയും ജീവന്‍ രക്ഷിക്കാന്‍ പറ്റും. അതല്ല ഇടുക്കി ജില്ല വിട്ടുകൊടുത്തു കൊണ്ടുള്ള വല്ല ഫോര്‍മുലയും സര്‍ദാര്‍ജിയുടെ കയ്യിലുണ്ടെങ്കില്‍ അതും ആലോചിക്കാവുന്നതാണ്. ഏതുനിമിഷവും പൊട്ടാവുന്ന ഒരു ഡാമിനെ പേടിച്ചു തീ തിന്നു കഴിയുന്ന ആ പാവങ്ങളെ പറ്റിക്കുന്നതിലും ഭേദം അതാണ്‌.



കടപ്പാട് : manoj sudhakaran

മുല്ലപെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് തകര്‍ന്നാല്‍

മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് എന്തുകൊണ്ട് സുരക്ഷിതമല്ല എന്ന കാര്യം ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ പരിശോധിക്കാം.

1. 2011-ല്‍ പഴക്കം 115 വര്‍ഷം
2. നിര്‍മിച്ചത് കരിങ്കല്ലും ചുണ്ണാമ്പും സുര്‍ക്കിയും കൊണ്ട്
3. സുര്‍ക്കിയില്‍ പണിതതില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന ഇന്ത്യയിലെ ഒരേയൊരു വലിയ അണക്കെട്ട്
4. ഡ്രെയിനേജ് ഗാലറികളില്ല (വെള്ളത്തിന്റെ സമ്മര്‍ദം കൂടും)
5. കണ്‍സ്ട്രക്ഷന്‍ ജോയന്റുകളില്ലാതെ അണക്കെട്ട് ഒറ്റ ബ്ലോക്കാണ് (വിള്ളലും പൊട്ടലും വ്യാപിക്കാന്‍ സാധ്യത)
6. വെള്ളത്തിന്റെ സമ്മര്‍ദം കണക്കിലെടുക്കാതെ നിര്‍മിച്ചത്. സ്​പില്‍വേകള്‍ ആവശ്യത്തിനില്ല.
7. സുര്‍ക്കിയും ചുണ്ണാമ്പും അടര്‍ന്ന് ഒലിച്ചുപോയി പലയിടത്തും പൊട്ടലുകള്‍
8. തുടക്കം മുതല്‍തന്നെ ചോര്‍ച്ച. 1922, 1928-35, 1961-65 കാലത്ത് സിമന്റ് ചാന്തുകൊണ്ട് ചോര്‍ച്ച അടച്ചു
9. പ്രതിവര്‍ഷം 30.4 ടണ്‍ എന്ന തോതില്‍ 50 വര്‍ഷത്തിനിടയില്‍ 1500 ടണ്ണിലധികം സുര്‍ക്കി ഒലിച്ചുപോയി 
10. ഭൂകമ്പ സാധ്യതാ പഠനം നടത്തിയിട്ടില്ല
11. അണക്കെട്ട് ഉടുമ്പഞ്ചോല, കമ്പം ഭ്രംശമേഖലകള്‍ സംഗമിക്കുന്ന സ്ഥലത്തായതിനാല്‍ ഭൂകമ്പ സാധ്യത കൂടുതലാണ്
12. ബേബി ഡാം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത് ഭ്രംശ മേഖലയില്‍ (അടിയിലൂടെ ചോര്‍ച്ച രൂക്ഷം.) ഡാം ഇതേവരെ ബലപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല.
13. അടുത്തകാലത്ത് ഇടുക്കി. കോട്ടയം ജില്ലകളിലുണ്ടായ ഭൂചലനങ്ങള്‍ ഭീഷണി ഉയര്‍ത്തുന്നു
14. പെരിയാര്‍ നദി ഒഴുകുന്നതുതന്നെ ഭ്രംശ മേഖലയിലൂടെ
15. അണക്കെട്ടിനെ നിരീക്ഷക്കുന്നില്ല. സ്ഥാപിച്ച ഉപകരണങ്ങള്‍ നശിച്ചു
16. സമ്മര്‍ദം കുറക്കാന്‍ ജലനിരപ്പ് 136 അടിയാക്കി നിജപ്പെടുത്താനും സ്​പില്‍വേകള്‍ കൂട്ടാനും 1979ല്‍ കേന്ദ്ര ജല കമ്മീഷന്‍ നിര്‍ദേശം
17. സമ്മര്‍ദം കുറക്കാന്‍ അണക്കെട്ടിനു മുകളില്‍ കോണ്‍ക്രീറ്റ് ക്യാപ്പിങ് ഉണ്ടാക്കി. പക്ഷെ ഇത് ഫലവത്തല്ല.
18. ഒരു ഭാഗത്ത് കോണ്‍ക്രീറ്റ് ആവരണം പണിത് ഇന്‍സ്‌പെക്ഷന്‍ ഗാലറി നിര്‍മ്മിച്ചു. (ആവരണം അണക്കെട്ടിനോട് ചേരാത്തതിനാല്‍ ഭിത്തിയുമായി ചേരുന്ന സ്ഥലത്ത് ഇപ്പോള്‍ ചോര്‍ച്ച)
19. കേബിള്‍ കൊണ്ട് അണക്കെട്ട് അടിസ്ഥാനത്തോട് ഉറപ്പിച്ചു(ഇത് താത്കാലിക ബലപ്പെടുത്തല്‍ മാത്രം)

കരിങ്കല്ലും സര്‍ക്കിയും ചുണ്ണാമ്പും ഉപയോഗിച്ച് പണിതതില്‍ ഇന്ന് ലോകത്ത് തന്നെ ബാക്കി നിര്‍ക്കുന്ന പഴക്കമേറിയ ഏക അണക്കെട്ടാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ എന്ന കാര്യം പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഇത്തരത്തില്‍ കാലപഴക്കമുള്ള അണക്കെട്ടുകളെല്ലാം എല്ലാ രാജ്യങ്ങളും ഡീകമ്മിഷന്‍ ചെയ്തുകഴിഞ്ഞു. അണക്കെട്ട് തകര്‍ന്നാലുള്ള ദുരന്തം മുന്‍കൂട്ടി കണ്ടുകൊണ്ടാണിത്.

ഭൂകമ്പ മേഖലയില്‍ പണിത അണക്കെട്ടായതിനാല്‍ ഭൂചലനമുണ്ടായാല്‍ അണക്കെട്ടില്‍ പൊട്ടലുകളും വിള്ളലുകളും ഉണ്ടാകും. വിള്ളലുകള്‍ ചിലപ്പോള്‍ അകത്താകാം. ഇത് പുറത്ത് കാണണമെന്നില്ല. കാലവര്‍ഷത്തില്‍ അണക്കെട്ട് നിറഞ്ഞ സമയത്ത് ഇത്തരം വിള്ളലുകള്‍ വലുതായി അണക്കെട്ട് തകരാനുള്ള സാധ്യത വളരെ കൂടുതലാണെന്ന് വിദഗ്ധര്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിട്ടുണ്ട്.

ഭൂവിള്ളലിന് മുകളില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ബേബി ഡാമിനെ ഭയക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഇപ്പോള്‍ ഇതിന്നടിയിലൂടെ വെള്ളം ചോരുന്നുണ്ട്. ഇതിന് വെറും മണ്‍കയ്യാലയുടെ ബലമേയുള്ളുവെന്ന് അന്നത്തെ മന്ത്രി എന്‍.കെ. പ്രേമചന്ദ്രന്റെ നിര്‍ദ്ദേശാനുസരണം 2006 നവംബര്‍ 13 ന് ബേബി ഡാം പരിശോധിച്ച അന്തര്‍സംസ്ഥാന ജലവിഭവ വകുപ്പ് ചീഫ് എഞ്ചിനീയര്‍ കെ. ദിവാകരന്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിട്ടുണ്ട്. മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ ജലനിരപ്പ് താഴ്ത്തി സമ്മര്‍ദ്ദം കുറച്ചില്ലെങ്കില്‍ ദുരന്തമുണ്ടാകുമെന്നും അദ്ദേഹം മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കിയിരുന്നു.

മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് തകര്‍ന്നാലുള്ള ദുരന്തകാഴ്ചകള്‍ എന്തൊക്കെയായിരിക്കുമെന്ന് നോക്കാം. 
അണക്കെട്ട് തകരുന്നതോടെ നാലുപാടും വെള്ളവും ചെളിയും മണ്ണും കുത്തിയൊഴുകി തൊട്ടടുത്തഗ്രാമങ്ങളെല്ലാം മണ്ണിനടിയിലാകും. മുല്ലപ്പെരിയാറിന് താഴെയുള്ള വള്ളക്കടവ്, വണ്ടിപ്പെരിയാര്‍, കീരിക്കര, മ്ലാമല, ചപ്പാത്ത്, ഉപ്പുതറ, അയ്യപ്പന്‍ കോവില്‍, ഇരട്ടയാര്‍ തുടങ്ങിയ പ്രദേശങ്ങളില്‍ നിമിഷങ്ങള്‍ക്കകം വെള്ളപ്പൊക്കമുണ്ടാകും.

ലോകത്തെ ഞെട്ടിക്കുന്ന മറ്റൊരു ദുരന്തമായിരിക്കും ഇടുക്കി അണക്കെട്ടിലുണ്ടാവുക. കാലവര്‍ഷം കനക്കുന്ന സമയത്ത് ജലനിരപ്പ് കൂടുമ്പോഴാണ് അപകടമുണ്ടാകുന്നതെങ്കില്‍ മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ 443 ദശലക്ഷം ക്യൂബിക്ക് മീറ്റര്‍ വെള്ളം 50 കിലോമീറ്റര്‍ മാത്രം ദൂരത്തുള്ള ഇടുക്കി അണക്കെട്ടിലേക്ക് മിനിട്ടുകള്‍ക്കകം കുതിച്ചെത്തും. 1996.30 ദശലക്ഷം ക്യൂബിക് മീറ്ററാണ് ഇടുക്കി അണക്കെട്ടിന്റെ സംഭരണ ശേഷി. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പൊട്ടിയാലും താങ്ങാനുള്ള ശേഷി കണക്കാക്കിയാണ് ഇടുക്കി അണക്കെട്ട് നിര്‍മ്മിച്ചതെന്ന് പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഒറ്റയടിക്ക് ഇത്രയും വെള്ളം ചെളിയും മണ്ണുമായി കുത്തിയൊഴുകിയെത്തുമ്പോള്‍ ഈ മര്‍ദ്ദം ഇടുക്കിക്ക് താങ്ങാനായെന്നു വരില്ല. ഇതുമൂലം ഇടുക്കിയില്‍ 15 അടിയോളം ഉയരത്തില്‍ വെള്ളം പൊങ്ങാം. ഒറ്റയടിക്കുള്ള വെള്ളത്തിന്റെ തള്ളലില്‍ ഇടുക്കി അണക്കെട്ട് തകര്‍ന്നേക്കും. ഇതിന് താഴെയായി കുളമാവ്, ചെറുതോണി, ലോവര്‍ പെരിയാര്‍, ഭൂതത്താന്‍കെട്ട് എന്നീ അണക്കെട്ടുകളുണ്ട്. വെള്ളത്തിന്റെ തള്ളല്‍ ഈ അണക്കെട്ടുകളെയും തകര്‍ത്തേക്കാം. 

രണ്ട് അണക്കെട്ടിലും കൂടിയുള്ള 2440 ദശലക്ഷം ക്യുബിക് മീറ്റര്‍ വെള്ളം തള്ളുമ്പോള്‍ പെരിയാറിന്റെ ഇരുകരകളിലുമുള്ള താഴ്ന്ന പ്രദേശങ്ങളിലെല്ലാം വെള്ളം ഇരച്ചുകയറും. പെരുമ്പാവൂര്‍ ആലുവ നഗരങ്ങള്‍ വെള്ളത്തിനടിയിലാകും. ചാലക്കുടിപ്പുഴ പെരിയാറില്‍ ചേരുന്നതിനാല്‍ ചാലക്കുടി ഭാഗത്തും വെള്ളം പൊങ്ങും. കുത്തിയൊഴുകുന്ന വെള്ളം വേമ്പനാട് കായലിലിലേക്കും മുനമ്പം ഭാഗത്തേക്കും തള്ളിക്കയറും.

ഇടുക്കി, കോട്ടയം, എറണാകുളം, ആലപ്പുഴ, തൃശ്ശൂര്‍ ജില്ലയിലെ കൊടുങ്ങല്ലൂര്‍ ഭാഗങ്ങള്‍ എന്നിവിടങ്ങളില്‍ കനത്ത വെള്ളപ്പൊക്കമുണ്ടാകും. അഞ്ച് ജില്ലകളിലെ 35 ലക്ഷം വരുന്ന ജനങ്ങളെ ഇത് ബാധിക്കും. പത്തനംതിട്ട ജില്ലയുടെ ഒരു ഭാഗത്തും വെള്ളം കയറാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്. ലക്ഷക്കണക്കിന് വീടുകള്‍, വ്യാപാരസ്ഥലങ്ങള്‍ ഫാക്ടറികള്‍ എന്നിവ വെള്ളത്തിനടിയിലാകുന്നത് കനത്ത നഷ്ടത്തിന് ഇടയാക്കും. വെള്ളപ്പൊക്കത്തെ തുടര്‍ന്ന് പകര്‍ച്ച വ്യാധികളും പൊട്ടിപുറപ്പെടും.

മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തുന്നത് ഇന്ത്യയിലെ തന്നെ പ്രധാന വന്യജീവി സംരക്ഷണ കേന്ദ്രമായ തേക്കടി പെരിയാര്‍ വന്യജീവി സംരക്ഷണ കേന്ദ്രത്തിന് (Periyar tiger reserve) ഭീഷണിയാണ്. 777 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റര്‍ വരുന്ന കേന്ദ്രത്തിലെ 350 ചതുരശ്രകിലോമീറ്റര്‍ പ്രദേശം ദേശീയ ഉദ്യാനമാണ്. പശ്ചിമഘട്ടത്തിലെ ഈ പ്രദേശം ലോകത്തിലെ ജൈവ വൈവിദ്ധ്യ ഉഷ്ണ വനതലമാണ്. (Biodiversity hot spot) വംശനാശത്തിന്റെ വക്കിലെത്തിയ അപൂര്‍വ്വ സസ്യങ്ങളും ജന്തുക്കളുമുള്ള മേഖലയാണിത്. ലോകത്ത് 18 ഉഷ്ണ വനതലങ്ങള്‍ ഉള്ളതില്‍ ഒന്നാണിത്. ജലനിരപ്പ് 152 അടിയാക്കിയാല്‍ വന്യജീവിസംരക്ഷണ കേന്ദ്രത്തിലെ 11.219 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റര്‍ പ്രദേശം മുങ്ങും.

മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തിയാല്‍ വെള്ളത്തിലാകുന്ന ജൈവസമ്പത്തിനെക്കുറിച്ചും പരിസ്ഥിതി പ്രശ്‌നങ്ങളെക്കുറിച്ചും തൃശ്ശൂര്‍ പീച്ചിയിലെ കേരള ഫോറസ്റ്റ് റിസര്‍ച്ച് ഇന്‍സ്റ്റിറ്റിയൂട്ടിന്റെ പഠനം ശ്രദ്ധേയമാണ്. വന്യജീവി സംരക്ഷണ കേന്ദ്ര പ്രദേശത്ത് 1965 തരം പുഷ്പിക്കുന്ന സസ്യങ്ങളും 1440 തരം ബഹുപത്ര സസ്യങ്ങളും 525 തരം ഏകപത്രസസ്യങ്ങളുമുണ്ട്. മാത്രമല്ല, പുല്ല്, മുള എന്നിവ ഉള്‍പ്പെടുന്ന 168 ഇനം പോപ്പിയെസിയെയും. 155 ഇനം ഫാബിയെസിയെയും ഉണ്ട്. 168 ഇനം പുല്ലുകളും ഈ പ്രദേശത്ത് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. നെല്ലിപ്പാറകണ്ടം, ആനക്കുത്തിവയല്‍, കൊക്കരക്കണ്ടം എന്നീ പ്രദേശങ്ങളിലാണിത്. 

കടുവ, ആന, പുള്ളിപ്പുലി, കലമാന്‍, സിംഹവാലന്‍ കുരങ്ങ്, നീര്‍നായ, നീലഗിരിലാന്‍ഗര്‍ എന്നിങ്ങനെ നിരവധി വന്യജീവികളും ഇവിടെയുണ്ട്.

115 വര്‍ഷം മുമ്പ് അണക്കെട്ട് പണിതപ്പോള്‍ രൂപംകൊണ്ട തേക്കടി തടാകത്തിലെയും പരിസരങ്ങളിലെയും ആവാസവ്യവസ്ഥ തന്നെ ഇല്ലാതാകുന്നത് പരിസ്ഥിതിക്ക് ദോഷം ചെയ്യും. 1979ല്‍ ജലനിരപ്പ് 136 അടിയാക്കി തടാകത്തിലെ വെള്ളം താഴ്ന്നപ്പോള്‍ ഇവിടെ കരപ്രദേശം രൂപപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഇത് ഇന്ന് ആദിവാസികളുടെയും മറ്റും ജനവാസകേന്ദ്രമാണ്. കുളത്തുപാലം, മണ്ണാന്‍കുടി, പെരിയാര്‍കോളനി, ലബ്ബക്കണ്ടം, തേക്കടി, റോസാപ്പൂക്കണ്ടം, ആനവാച്ചാല്‍ എന്നിങ്ങനെ ഏഴ് തുരുത്തുകളിലായി ആയിരത്തിലധികം വീടുകളുണ്ട്. നാലായിരത്തോളം പേര്‍ ഇവിടെ താമസിക്കുന്നുണ്ട്. 

ഇന്ത്യയിലെത്തുന്ന വിനോദസഞ്ചാരികളുടെ പറുദീസയാണ് പെരിയാര്‍ വന്യജീവി സംരക്ഷണ കേന്ദ്രം ഉള്‍പ്പെടുന്ന തേക്കടി. ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തിയാല്‍ വന്യജീവി സംരക്ഷണകേന്ദ്രം തന്നെ ഇല്ലാതായി തേക്കടിയുടെ പ്രസക്തി നഷ്ടപ്പെടും. തേക്കടിക്ക് തൊട്ടടുത്തുള്ള കുമളി ടൗണ്‍ഷിപ്പായി മാറിയിരിക്കുകയാണ്. ഇവിടെയാണ് വിനോദസഞ്ചാരികള്‍ തമ്പടിക്കുന്നത്. ജലനിരപ്പ് ഉയരുന്നതോടെ തടാകത്തിന്റെ കരയില്‍ നിന്ന് ആനകളും വന്യജീവികളും പിന്‍വാങ്ങും. തേക്കടിയിലെ ബോട്ട് യാത്രയ്ക്ക് പിന്നെ അര്‍ത്ഥമില്ലാതാകും. അങ്ങിനെ ഇന്ത്യയിലെ ഒരു വന്യജീവിസംരക്ഷണകേന്ദ്രത്തിന്റെയും വിനോദസഞ്ചാര കേന്ദ്രത്തിന്റെയും നാശമായിരിക്കും ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തിയാലുള്ള ഫലം.

ജലനരപ്പ് 136 അടിക്കു മുകളിലാക്കി അണക്കെട്ടു തകര്‍ന്നാലുള്ള പരിസ്ഥിതി ആഘാതം ഗുരുതരമായിരിക്കുമെന്ന് ഡോ. ധ്രുപജ്യോതിഘോഷ് ചെയര്‍മാനായുള്ള ദേശീയ വിദഗ്്ദ്ധ സമിതി ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിട്ടുണ്ട്. ജലനിരപ്പ് 136 അടിയായി നിലനിര്‍ത്തുകയാണ്. ഇതില്‍ നിന്ന് രക്ഷ നേടാനുള്ള പോംവഴിയെന്ന് കമ്മിറ്റി എടുത്തുപറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തിയാല്‍ പെരിയാര്‍ ഇക്കോവ്യൂഹത്തിന്റെ ഭാഗമായ പുല്‍മേടുകള്‍ മുങ്ങും. ഇത് കടുവകളുടെ ആഹാരശൃംഖലയെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കും. പുല്‍മേടുകളെ ആശ്രയിച്ച് ജീവിക്കുന്ന മാനുകളാണ് കടുവകളുടെ പ്രധാന ആഹാരമെന്നതിനാലാണിത്. വൈല്‍ഡ് ലൈഫ് പ്രൊട്ടക്ഷന്‍ ആക്ടനുസരിച്ചുള്ള കടുവ സംരക്ഷണ കേന്ദ്രത്തില്‍ ഇത്തരത്തിലുള്ള സ്ഥിതിവിശേഷം ഉണ്ടാകരുത്. മാത്രമല്ല പുല്‍മേടുകളുടെ നാശം വന്യജീവി സംരക്ഷണ കേന്ദ്രത്തിലെ ആവാസ വ്യവസ്ഥയെ ബാധിക്കുന്നതിനാല്‍ മറ്റ് ജീവികളെയും ഇത് ഈ പ്രദേശത്തുനിന്ന് അകറ്റും. ടൂറിസം പദ്ധതിക്ക് ഇത് തിരിച്ചടിയാകും.

1979-ന് ശേഷം ആദിവാസികളടക്കമുള്ള ജനവിഭാഗം പലതുരുത്തുകളിലായി ഇവിടെ താമസമുറപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. വെള്ളം ഉയര്‍ന്ന് ഈ പ്രദേശങ്ങള്‍ മുങ്ങിയാല്‍ ഇവര്‍ വീണ്ടും കാടുകളിലേക്ക് താമസം മാറ്റുന്നത് പരിസ്ഥിതിയെ ബാധിക്കും. ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തിയാലുണ്ടാകുന്ന ആഘാതത്തെക്കുറിച്ച് വിശദമായി മനസ്സിലാക്കാന്‍ പരിസ്ഥിതി ആഘാത പഠനം (Environmental impact 
assessment) അത്യവശ്യമാണെന്നും റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ പറയുന്നുണ്ട്.

ആറ് ഗ്രാമങ്ങളിലായി താമസിക്കുന്ന ആദിവാസികള്‍ അടക്കമുള്ളവര്‍ ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തുമെന്ന് ഭയന്നാണ് ഇവിടങ്ങളില്‍ കഴിയുന്നത്. ഇവരുടെ ജീവിതത്തെയും ഇപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യത്തെയും കുറിച്ചുള്ള പഠനവും അത്യാവശ്യമാണെന്ന് റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിട്ടുണ്ട്. 

മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് പണിയുമ്പോള്‍ പദ്ധതിപ്രദേശത്ത് ജനസംഖ്യ കുറവായിരുന്നു. മാത്രമല്ല മിക്കവാറും പ്രദേശം വനവുമായിരുന്നു. അതിനാല്‍ അണക്കെട്ട് പൊട്ടിയാല്‍ തന്നെ ജീവഹാനി അധികം വരില്ല. പക്ഷെ ഇന്ന് സ്ഥിതി അതല്ല. പദ്ധതി പ്രദേശത്ത് ജനവാസം കൂടുതലാണ്. വെള്ളം ഒഴുകിയെത്താന്‍ സാദ്ധ്യതയുള്ള പെരിയാര്‍ നദിയുടെ കരപ്രദേശങ്ങളിലും ജനവാസം കൂടുതലാണ്. 

അണക്കെട്ട് പണിയുമ്പോള്‍തന്നെ അത് തകര്‍ന്നാലുണ്ടാകുന്ന ദുരന്ത നിവാരണത്തിനായി പദ്ധതി തയ്യാറാക്കാറുണ്ട്. ഇതിനായി അണക്കെട്ട് പൊട്ടിയാലുണ്ടാകുന്ന അവസ്ഥ വിശകലനം (Dam break analysis) ചെയ്യും. ഇതിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ പദ്ധതി പ്രദേശത്തിന്റെയും വെള്ളം പൊങ്ങാന്‍ ഇടയുള്ള സ്ഥലത്തിന്റെയും പ്രത്യേക ഭൂപടം തയ്യാറാക്കി രക്ഷാപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടത്തേണ്ട മാര്‍ഗ്ഗരേഖകള്‍ ഉണ്ടാക്കും. ഓരോ മിനിട്ടിലും വെള്ളം ഒഴുകിയെത്തി, ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങുന്ന സ്ഥലങ്ങള്‍ പ്രത്യേകം രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടാകും. ഇവിടെനിന്ന് ആളുകളെ രക്ഷിക്കാനുള്ള മാര്‍ഗ്ഗരേഖകളും ഇതോടപ്പമുണ്ടാകും. ഇതിനായി രക്ഷാ ടവറുകളും പുനരധിവാസകേന്ദ്രങ്ങളും സജ്ജമായിരിക്കും. പ്രാദേശിക സേനയുടെയും പട്ടാളത്തിന്റെയും സഹായം എങ്ങനെയായിരിക്കണമെന്നതിനെക്കുറിച്ചും ദുരന്തനിവാരണ പദ്ധതി രൂപരേഖയില്‍ കാണും. പ്രത്യേക വാര്‍ത്താവിനിമയ സംവിധാനവും സജ്ജമാകും.

ജ്യോഗ്രഫിക്കല്‍ ഇന്‍ഫര്‍മേഷന്‍ സിസ്റ്റം (GIS) സോഫ്റ്റ് വെയറുകള്‍ ഉപയോഗിച്ചാണ് ഇന്ന് ഡാം ബ്രേക്ക് അനാലിസിസ് നടത്തുന്നത്. ഇതിലൂടെ ദുരന്ത ബാധിത പ്രദേശത്തിന്റെ ത്രിമാന ഭൂപടങ്ങളും ഉണ്ടാക്കാന്‍ കഴിയും. ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് തകര്‍ന്നാല്‍ ദുരന്തനിവാരണത്തിനുള്ള പദ്ധതി നിലവില്‍ വന്നിട്ടില്ല. ദുരന്തനിവരാണത്തിന് പദ്ധതി തയ്യാറാക്കുമെന്നും സര്‍ക്കാറിന് സമര്‍പ്പിക്കുമെന്നും മന്ത്രിമാര്‍ പറയുന്നതല്ലാതെ അതിനുള്ള നടപടി യുദ്ധകാലാടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഏറ്റെടുത്തിട്ടില്ല. മുല്ലപ്പെരിയാറിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ദുരന്തനിവാരണപദ്ധതി നടപ്പാക്കി മുന്‍കരുതലെടുക്കേണ്ട കാലം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുകയാണ്.

ഏതു പദ്ധതിക്കും ചെലവാക്കിയ പണം തിരിച്ചുപിടിക്കുന്ന കാര്യത്തില്‍ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണാധികാരികള്‍ മുന്‍പന്തിയിലായിരുന്നു. വിജയകരമാവുന്ന പദ്ധതികള്‍ മാത്രമെ അവര്‍ ഏറ്റെടുത്തിരുന്നുള്ളൂ. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് പദ്ധതിയില്‍ നിന്ന് തുടക്കത്തില്‍ തന്നെ, ചെലവായതിന്റെ ഏഴ് ശതമാനം തുക വരുമാനമായി കിട്ടിയിരുന്നു. അണക്കെട്ടില്‍ നിന്ന് പിന്നീടിങ്ങോട്ട് 115 വര്‍ഷം കൊണ്ട് എത്ര കോടികള്‍ പിരിഞ്ഞു കിട്ടിയിട്ടുണ്ടാകുമെന്ന് കണക്കുകൂട്ടിയാല്‍ ഞെട്ടലുണ്ടാകും.

60 വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞാല്‍ അണക്കെട്ട് ഉപേക്ഷിക്കണമെന്നാണ് ചട്ടം. അപ്പോഴേക്കും നിര്‍മാണത്തിന് ചെലവായ തുകയ്ക്ക് പുറമെ വന്‍ലാഭം ഇതില്‍ നിന്ന് കൊയ്യാന്‍ കഴിയും. പക്ഷേ ആയുസ്സിന്റെ ഇരട്ടി കഴിഞ്ഞിട്ടും അണക്കെട്ട് ഡീകമ്മിഷന്‍ ചെയ്യാതെ തമിഴ്‌നാട് സിമന്റ് പൂശി 'ബലപ്പെടുത്തി'ക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. 

ഒരുകാര്യം വ്യക്തമാണ്. അണക്കെട്ട് ഇപ്പോഴും തകരാതെ നില്‍ക്കുന്നത് ഒന്നുകില്‍ ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ നിര്‍മ്മാണ വൈദഗ്ദ്ധ്യംകൊണ്ട്, അല്ലെങ്കില്‍ കേരളത്തിലെ ജനങ്ങളുടെ ഭാഗ്യം കൊണ്ട്.

1886-ലെ പെരിയാര്‍ പാട്ടക്കരാറും 1970-ലെ പുതുക്കിയ കരാറും

The Periyar Lease Deed Of 1886This Indenture made the twentyninth day of October one thousand eight hundred and eightysix (corresponding with the fourteenth day of Tulam 1062 of the Malabar Era) BETWEEN THE GOVERNMENT OF HIS HIGHNESS THE MAHARAJA OF TRAVANCORE ( hereinafter called the Lessor) of the one part and THE RIGHT HONORABLE THE SECRETARY OF STATE FOR INDIA IN COUNCIL of the other part WITNESSETH that in consideration of the rents hereinafter reserved and of the covenants by the said Secretary of State for India in Council hereinafter contained the Lessor doth hereby demise and grant unto the said Secretary of State for India in Council his successors and designs (all of whom are intended to be included in and to be referred to by the expression 'the Lessee' hereinafter used). First. All that tract of land part of the Territory of Travancore situated on or near the Periaur River bounded on all sides by a Contour Line one hundred and fiftyfive feet above the deepest point of the bed of the said Periaur River at the site of the dam to be constructed there and shown in the map or plan hereunto annexed and therein coloured blue and contains eight thousand acres or thereabouts. Secondly. All such land in immediate vicinity of the tract of land above mentioned and not exceeding the whole in extent one hundred acres as may be required by the Lessee for the execution and preservation of the irrigation works to be executed by the Lessee within the said tract of land first above mentioned and which said works are commonly called or known as the 'Periaur Project'. Thirdly. Full right power and liberty to construct make and carry out on any part of the said lands hereinbefore demised and to use exclusively when constructed made and carried out by the Lessee all such irrigation works and other works ancillary thereto as the Lessee shall think fit for all purposes or any purpose connected with the said Periaur Project or with the use exercise or enjoyment of the lands rights liberties and powers hereby demised and granted or any of them. Fourthly. All waters flowing into through over or from the said tract of land firstly hereinbefore demised. 

Fifthly. All timber and other trees woods underwoods and saplings which now are or shall during the continuance of this demise be growing or standing upon any of the said demised lands with liberty to the Lessee to fell grub up and use free of all chage for the same all such of the said timber and other trees woods underwoods and saplings as shall be required in or about the construction or maintenance of or otherwise for all or any of the purposes of the said works or any of them or'in connection therewith Provided always that the Lessee shall not be responsible for the destruction of or for any damage done to any others of the said timber or other trees woods underwoods or saplings for the time being growing or standing upon any of the said demised lands by or through the construction or maintenance of the said works or any of them. Sixthly. The right of fishing in over and upon such waters tanks and ponds as now are or shall during the term hereby granted be upon or within any of the said demised lands. Seventhly. Free way leave and right and liberty of way and passage in manner hereinafter mentioned through and over the lands of the Lessor and liberty for the Lessee his officers agents servants and workemen to enter upon and to make lay and repair such one and not more than one main or waggon way from any point on the boundary line between British Territory in India and the Territory of Travancore to any part of the said demised lands, in the usual manner by digging the soil and levelling the ground and making gutters through and over the lands of the Lessor between such point and the said demised lands for leading and carrying with horses and other cattle waggons carts and other carriages over and along the said waggon way unto and towards the said demised lands all materials required for all or any of the said works and other materials matters and things whatsoever to and from any of the said demised lands and Liberty for the Lessee his officers agents servants and workmen as occasion shall require to lay and fix wood timber earth stones gravel and other materials in and upon the lands of the Lessor and to cut dig and make trenches and water courses for the purpose of keeping the said waggon way as for repairing and upholding the same whenever there shall be occasion and liberty for the Lessee his officers agents servants and workmen to go pass and repass along the said waggonway either on foot or with horses and other cattle waggons carts or other carriages unto and from the said demised lands and alt other liberties and appurtenances necessary or convenient for making laying altering repairing using or removing the said waggon way or any part thereof the Lessee making reasonable compensation unto the Lessor and the tenants or occupiers for all damage occasioned by or in the exercise of the said liberties to the lands belonging to him or them except those actually taken and used for the line of the said waggon way. Except nevertheless out of this demise all sovereign rights of the Lessor in and to the said demised lands or any of them other than the rights liberties and powers herein-after particularly mentioned and expressed to be hereby demised and except all minerals and precious stones whatsoever in and under the said lands hereby demised or any of them other than earth rubble stone and lime required for the said works or any of them together with liberty for the Lessee to erect build and set up alter maintain and use upon or within the lands hereby demised such houses and other buildings and to take free of all charge for the same all such earth rubble stone and lime therefrom as shall be necessary or proper for effectually or conveniently making and maintaining the said several works and generally to do all such things whatsoever in or upon the hereby demised lands as shall be necessary or expedient for the construction and repair of the said irrigation and accommodation works and for any of the purposes of these presents to have and to hold the premises hereinbefore expressed to be hereby demised and granted unto the Lessee from the first day of January one thousand eight hundred and eightysix for the term of nine hundred and ninetynine years yielding and paying therefor by the same being deducted from the tribute from time to time payable by the Lessor to the Government of India or Madras the yearly rent of forty thousand rupees of British India commencing from the day on which the waters of the said Periaur River now flowing into the said territory of Travancore shall by means of the said works be diverted and shall flow into British territory the first of such payments to be made at the expiration of twelve calendar months from such last mentioned date and yielding and paying from the date from which the said yearly rent of forty thosuand rupees of British India shall become payable and over and above the same the further yearly rent (hereinafter called acreage rent) after the rate of five rupees of British India currency every acre and so in proportion for a less quantity of the lands hereby demised and granted which on the completion of the said works shall be found on measurement to be included within the said cotourline in excess of the said area of eight thousand acres the first of such payments of acreage rent to be made at the time and place when and where the said yearly rent become payable herein before provided and the Lessee doth hereby covenant with the Lessor that the Lessee will pay to the Lessor the several rents herein before reserved at the times hereinbefore appointed by allowing the same to be deducted from the Tribute from time to time payable by the Lessor as aforesaid and will at the expiration or sooner determination of the said term peaceably deliver up to the Lessor all the said premises hereby demised in such state and condition as shall be consistent with a due regard to the provisions of this lease and in particular will within two years afte the expiration or determination of the said term clear from the said lands hereby demised all machinery and plant in or about the same or any part thereof or shall at the option of the Lessee abandon all claim to such machinery and plant or to such part or parts thereof as the Lessee shall think fit provided always and it is hereby agreed and declared that it shall be lawful for the Lessee at any time before the expiration of the said term to surrender and yield up all the demised premises to the Lessor in which case and immediately upon such surrender the rents hereby reserved shall cease provided always and these presents are of this express condition that if and whenever there shall be a breach of any of the covenants and agreements by the Lessee herein contained the Lessor may re-enter upon any part of the said premises in the name of the whole and thereupon the said term of nine hundred and ninetynine years shall absolutely determine without prejudice nevertheless to the recovery of any rent or money then payable or to the liability of the Lessee to perform and to the right of the Lessor to enforce the performance and observance of every or any covenant or stipulation herein contained and which ought to be performed or observed after the expiration of the said term in case the same had expired by effluxion of time and the Lessor doth hereby covenant with the Lessee that the Lessee paying the rents hereinbefore reserved in manner aforesaid and performing and observing all the convenants and agreements by the Lessee herein contained may quietly hold and enjoy all the lands rights and premises hereinbefore demised and granted during the said term be required for any machinery or plant for two years after the expiration or determination of the said term without any interruption or disturbance by the Lessor or any person claiming through or in trust for the Lessor and that if the Lessee shall be desirous of taking a renewed lease of the said premises for the further term of nine hundred and ninetynine years from the expiration of the term hereby granted and of such desire shall prior to the expiration of the said last mentioned term given to the Lessor six calendar months previous notice in writing signed by any Secretary to the Government of Madras and shall pay the rents hereby reserved and perform and observe the several covenants and agreements herein contained and on the part of the Lessee to be observed and performed up to the expiration of the said term hereby granted the Lessor will upon the request and at the expense of the Lessee forth-with execute and delivery to the Lessee a renewed lease of the said premises for the further term of nine hundred and nintey nine years at the same yearly and acreage rents and under and subject to the same covenants provisions and agreements to including this present covenants as are herein contained, if and whenever any dispute or question shall arise between the Lessor and Lessee touching these presents of anything herein contained or the construction thereof or the rights duties or liabilities of either party in relation to the premises the matter in difference shall be referred to two arbitrators or their umpire pursuant to and so as with regards to the Male and consequence of the reference and in all other respects to conform to the provisions in that behalf of the Code of Civil Procedure 1882 fo the Legislative Council of India or any then subsisting statutory modification thereof. IN WITNESS where of Vembankam Ramiengar Esq., C.S.I., Dewan of His Highness the Maharajah of Travancore by order and direction of the Government of His Highness the said Maharajah and John Child Hannyngton Esquire, Resident of Travancore and Cochin by order and direction of the Right Honorable the Governor in Council of Fort St. George acting for and on behalf of the Right Honorable the Secretary of State for India in Council have hereunto set their respective hands and seals the day and year first above written.

Signed sealed and delivered by the above named Vembankam Ramiengar in the presence of 
J. H. PRINCE ,
Acting Head Sirear Vakil,
Travancore Government.

Signed sealed and delivered by the above named John Child Hannyngton in the presence of
K.K. KARUNLA J. C. HANNYNGTON
Maramut Secretary,
Travoncore Sircar.

J. H. PRINCE
Acting Head Sircar Vakil,
Travancore Government.

This Agreement is executed on this the twentyninth day of May One thousand nine hundred and seventy BETWEEN the Governor of Kerala (hereinafter referred to as 'the Government of Kerala' which expression shall, where the context so admits, include his successors in office and assigns) of the one part and the Governor of Tamil Nadu (hereinafter referred to as 'the Government of Tamil Nadu' which expression shall, where the context so admits, include his successors in Office and assigns) of the other part.

WHEREAS by a lease deed executed on the twentyninth day of October One thousand eight hundred and eighty six (hereinafter referred to as 'the principal Deed') certain properties in the erstwhile State of Travancore were leased out to the Government of the erstwhile province of Madras in connection with the Periyar Irrigation Project subject to the terms, conditions and covenants therein contained;

WHEREAS the rights, liabilities and obligations of the parties under the principal Deed have devolved on the Government of Kerala and the Government of Tamil Nadu they being successors in interest;

WHEREAS the Government of Tamil Nadu have agreed to surrender to the Government of Kerala their rights of fishing in, over and upon the waters, tanks and ponds in the land comprised in the said lease hold and also to revise the conditions in the Principal Deed regarding the rate of acreage rent in the manner herein mentioned;

WHEREAS the parties hereto are desirous to amend the Principal Deed in order to give effect to this agreement;
AND WHEREAS These presents are supplemental to the Principal Deed;

NOW THESE PRESENTS WITNESS and the parties hereto mutually agree as follows :-

1.The principal deed shall be read and construed as if :-
(a)Clause 6 therein, namely;
'Sixthly the Right of Fishing in, over and upon such waters, tanks and ponds as now are or shall during the term hereby granted be upon or within any of the demised lands' is deleted;

(b)in Clause 7, for the word 'Seventhly' occurring at the beginning of the clause the word 'Sixthly' is substituted.

(c)In Clause 7, the words 'yielding and paying therefor by the same being deducted from the tribute from time to time payable by the lessor to the Government of India or Madras the yearly rent of forty thousand rupees of British India commencing from the day on which the waters of the said Periyar river now flowing into the said territory of Travancore shall by means of the said works be diverted and shall flow into British territory, the first of such payments to be made at the expiration of twelve calendar months from such last mentioned date and yielding and paying from the date from which the said yearly rent of forty thousand rupees of British India currency for every acre and so in proportion for a less quantity of the lands hereby demised and granted which on the completion of the said worsk shall be found on measurement to be included within the said contour line in excess of the said area of eight thousand acres the first of such payments of acreage rent to be made at the time and place when and where the said yearly rent shall become i payable as hereinbefore provided and the lessee doth hereby covenant with the lessor that the lessee will pay to the lessor the several rents herein before reseved at the times hereinbefore appointed by allowing the same to be deducted from the tribute from time to time payable by the lessor as aforesaid' shall be deleted and in their place the following words shall be substitued, namely - 'and the lessee doth hereby convenant with the lessor that the lessee will pay to the lessor yearly rent at the rate of Rs. 30 (Rupees thirty only) for every acre of the said lands demised and granted within the said contour line including the 8,000 acres referred to in clause one and the first of such payment of yearly rent be made at the expiration of twelve calendar months from the due date of payment in the year one thousand nine hundred and sixty nine as per the Principal Deed and the lessee doth hereby convenant with the lessor that the rent alone herein mentioned shall be subject to revision once in every thirty years from the twentyninth day of May one thousand nine hundred and seventy at such rate as may be mutually agreed upon and the lessee doth hereby convenant with the lessor that the lessee will pay to the lessor the yearly rent hereinbefore reserved or at such revised rent as the case may be.

(d)the words 'at the same yearly and acreage rent', occurring after the words 'will upon the request and at the expenses of the lessee forthwith execute and deliver to the lessee a renewed lease of the said premises for the further term of 999 years'; and before the words 'and under and subject to the same convenant provisions' shall be deleted.

2.The Government of Kerala agree to exercise the right of fishing in the lands demised under the Principal Deed without affecting in any way the irrigation and power rights of the Government of Tamil Nadu.

3.Save as varied as aforesaid the Principal Deed and all the conditions and convenants thereof shall remain in full force and effect.

In witness whereof Shri K.P. VISWANATHAN NAIR, Secretary to Government of Kerala, Water and Power Department for and on behald of the Governor of Kerala and Thiru K.S. SIVASUBRAHMANYAN, Secretary to Government of Tamil Nadu, Public Works Department for and on behalf of the Governmentof Tamil Nadu have hereunto set their hands the day and year first above written.

Singed by Shri K.P. VISWANATHAN NAIR, Secretary to Government of Kerala, Water and Power Department.

In the presence of witnesses:-1.R.GOPALASWAMY,
Secretary to Government of Kerala, 
Public Works Department
2.P. SANKUNNI MENON
Secretary to Government of Kerala Law Department

Signed by Thiru K. S. SIVASUBRAHMANYAN, Secretary to Government of Tamil Nadu, Public Works Department.
In the presence of witnessess:-
1.THIRU R. RAMASUBRAMANIAN,
Secretary to the Government of Tamil Nadu 
Law Department
2.THIRU G. JAS
Joint Secretary to the Government of Tamil Nadu 
Public Works Department
(മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടും കേരളത്തിന്റെ ഭാവിയും എന്ന പുസ്തകത്തില്‍ നിന്ന്)
by ശശിധരന്‍ മങ്കത്തില്‍ 

Some Blogs for reference:
മുല്ലപെരിയാറിലേയ്ക്കൊരു യാത്ര

തൊട്ടാല്‍ പൊട്ടും ഇംഗ്ലീഷ് മുട്ട..!!!

മുല്ലപ്പെരിയാറിനെ കുറിച്ച് കുറച്ചു കാര്യങ്ങള്‍ കൂടി.
Arguments by Tamil Nadu and Counter Arguments

കല്യാണതണ്ട്

“ഇടുക്കിയിലെ എറ്റവും മനോഹരമായ സ്ഥലം ഏതാണ് മഷേ?“
പതിവു ചോദ്യം ഇടുക്കി കണാന്‍ എത്തുന്ന സഞ്ചരികളുടെതാണ്.
പെട്ടന്ന് ഒരുത്തരം പറയാന്‍ പറ്റാത്ത ചോദ്യമണ്.ഇടുക്കിയിലെ എല്ലാസ്ഥലങ്ങലും മനോഹരങ്ങലാണ്,ഒരൊ സ്ഥലതിനും അതിന്റെതായ പ്രത്യേകതകള്‍ ധാരാളമാണ്..എങ്കിലും ഈ ചോദ്യത്തിനു ഉത്തരം പറയെണ്ടി വന്നപ്പൊളൊക്കെ “കല്യാണതണ്ട്“ എന്നാകും പറഞ്ഞിട്ടുന്ണ്ടകുക.
സഞ്ചാരികളില്‍നിന്നകന്നു ഇടുക്കി ജലാശയതിന്റെയും കാനനഭംഗിയുടെയും വശ്യത ഒളിപ്പിച്ച്ച് കല്യാണതണ്ടു മലനിരകള്‍ മയങ്ങുന്നതിവിടെയണു.360 ഡിഗ്രീ ചുറ്റിലും കണ്ണിലും മനസിലും ഒതുങ്ങത്ത മനോഹരദര്‍ശനം ഒറ്റയ്ക്കു നുകരാം എന്നതാണു ഇവിടുത്തെ പ്രത്യേകത.

തൊടുപുഴ-കട്ടപ്പന സ്റ്റേറ്റ് ഹൈവെയില്‍ പൈനവില്‍ നിന്നും 17 കിലൊമീറ്റര്‍ അകലെ കാ‍ല്‍വരിമൌന്റ് അഥവാ പത്താംമൈല്‍
എനസ്ഥലത്തു നിന്നുമാണ് ഇവിടേക്കു തിരിഞ്ഞു പൊകേണ്ടതു.ഒന്നു രണ്ടു ചായ കടകളും മറ്റു ചെറിയ കടകളും മാത്രമുള്ള ഇവിടടുത്തു ഒരു തേയില ഫാക്ടറിയും ഉണ്ടു.ഏറ്റവും ഉയരം കൂടിയ ഈ സ്ഥലത്ത് കടുത്ത വേനലില്‍ ഒഴിച്ചു തണുപ്പും മഞ്ഞും
സാധാരണമാണ്.കൊച്ചിടുക്കി കാനനഭംങ്ങിയും കല്യാണതണ്ട് മലനിരകളും കാല്‍വരി മൌന്റ് മല സഞ്ചാരികളില്‍ നിന്നും
മരച്ചുപിടിക്കുന്നതിനാല്‍ റൊഡിലൂടെ യാത്ര ചെയ്യുന്നവര്‍ക്കു മറുപുറത്തെ വിസ്മയകാഴ്ചകളെ പറ്റി യതൊരു ഊഹവും
കിട്ടില്ല.പത്താംമൈലില്‍ നിന്നും ഇവിടേക്കുള്ള വഴിയില്‍ വനസംരക്ഷണ സമിതി വക നിറം മങ്ങി പടം കണാന്‍ കഴിയാത്ത ഒരു ബോര്‍ഡു കണ്ണില്‍ പെടുന്നവര്‍പോലും മുകലിലേക്കു നൊക്കുമ്പൊള്‍ അവിടെ കാര്യമായി ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല എന്നേ ചിന്തിക്കൂ.ഇവിടുത്തെ പ്രശാന്തതയ്ക്കും പവിത്രതക്കും ഇതുതന്നെയണു പ്രധാന കാരണം.

പത്താം മൈലില്‍ നിന്നും മുകലിളിലേക്കു കുത്തുകയറ്റമാണു.കൊണ്‍ക്രീറ്റ് പാത വളരെ പെട്ടന്നു അവസനിക്കും ശേഷം കുത്തു കയറ്റങ്ങളും ഉരുളന്‍കല്ലുകള്‍ നിറഞ്ഞ വഴിയണ്.കാറുകളുടെ അടി ഇടിക്കാന്‍ സാധ്യതയുള്ളതിനാല്‍ വണ്ടിയെ സ്നേഹിക്കുന്നര്‍ പത്താം മൈലില്‍ നിന്നും ജീപ്പു വിളിച്ചു പൊകുന്നതാണു ഉത്തമം.അല്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങളുടെ എസ്.യു.വി ഒന്നു ശരിക്കു ആസ്വദിക്കുകയുമാകാം.മുകളില്‍ ചെല്ലുമ്പൊള്‍ അവിടെ “ആപെ” ഒട്ടൊ കണ്ടാല്‍ ഞെട്ടണ്ട.ഇവിടുത്തെ ഒട്ടൊക്കാര്‍ സാഹസികരാണ്.

ഒരു കിലൊമീറ്റെര്‍ കയറി മുകളില്‍ എത്തുംവരെ ആര്‍ക്കും മടുപ്പുതൊന്നും.“ഇയാളിതെങ്ങൊട്ടാ കൊണ്ടുപൊകുന്നതു” എന്ന മട്ടിലണ് എന്റെ കൂടെ വന്ന പലരും നൊക്കിയിട്ടുല്ലതെങ്കിലും മലയുടെ മുകളിലെത്തി മറുവശം കാണുമ്പൊള്‍ അവരുടെ മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ടാല്‍ സംത്രുപ്തമാകും.ഇടുക്കി ജലാശയം മലകളെ ചുറ്റിപിണഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കാഴ്ച്ച.മുന്നില്‍ കൊടും വനങ്ങളും ദ്വീപുകളും അവക്കുമുകളിലായി മലകലുടെ നീണ്ട നിരകളും..പിന്നില്‍ ആനമുടി ഉള്‍പ്പെടെ ഉള്ള മലകളുടെ വിദൂരകാഴ്ച്ചകള്‍..പക്ഷെ ചിലസമയങ്ങളില്‍ വരുന്ന മൂടല്‍മഞ്ഞു അല്പസമയം ദൂരകാഴ്ചകളെ മറച്ചെങ്കില്‍ വിഷമിക്കേണ്ട,ജലായത്തില്‍ നിന്നും മുകളിലേക്കു വരുന്ന കാറ്റ് കാഴ്ചകളുടെ കാന്‍വാസ് തുടയ്ക്കുന്ന സുന്ദരദര്‍ശനം കാണാന്‍ ഭാഗ്യം ലഭിക്കും.

പത്തുമുപ്പതു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കും മുന്‍പു (ക്രുത്യം പറഞ്ഞാല്‍ 1973 നു മുന്‍പ്) ഇടുക്കി അണക്കെട്ടില്‍ വെള്ളം സംഭരിക്കുന്നതിനും മുന്‍പു ഇടുക്കി റിസെര്‍വ് വനത്തിന്റ്റെ ഭാഗമായി കിടന്നിരുന്ന മലകളും വനങ്ങലും അണക്കെട്ടിവെള്ളം നിറഞ്ഞതൊടെ വെള്ളത്തിനടിയിലായ്.ചില മലകള്‍ ദ്വീപുകളായ്.ഇത്തരം വലുതും ചെറുതുമായ അനവധി ദ്വീപുകള്‍ ഇവിടെ നിന്നാല്‍ കണാ‍ന്‍ കഴിയും.കാലവര്‍ഷത്തിനും വേനലിനുമിടയില്‍ ജലനിരപ്പില്‍ നൂറിലധികം അടിയുടെ വത്യാസം ഉണ്ടാകുന്നതിനാല്‍ വേനല്‍ തുടങ്ങിയാല്‍ പല ദ്വീപുകളും ദ്വീപല്ലാതാകുകയും പുതിയ ദ്വീപുകള്‍ ഉയര്‍ന്നു വരുന്നതും സാധാരണ കാഴ്ചയാണ്.മഴതുടങ്ങിയാല്‍ മുന്‍പു കണ്ടിട്ടുള്ള പല ദ്വീപുകളും അപ്രത്യക്ഷമാകും

ജലായത്തിനു പലയിടങ്ങളില്‍ പല നിറങ്ങളാണ്.സൂര്യ പ്രകാശവും ആഴവും മുങ്ങികിടക്കുന്ന കുന്നുകളുടെ മണ്ണിന്റെ
ഘടനയുമനുസരിച്ചു പച്ച,നീല,ഇളം നിറങ്ങള്‍ തുടങ്ങി തടകത്തിന്റെ ഭഗങ്ങല്‍ പല നിറങ്ങളിലാണ് കാണപ്പെടുക.ഭാഗ്യശലികള്‍ക്കു ആനക്കൂട്ടം ദ്വീപുകളില്‍ നിന്നും ദ്വീപുകളിലേക്കു നീന്തുന്നതു കാണാനാകും.അനുഭവം വെച്ചുനൊക്കിയാല്‍ ഈ ഭാഗ്യം ലഭിക്കാന്‍ ക്യമറ ഇല്ലാതെ പോകണം.

മുന്‍പു ഇവിടെ ടൂറിസം വക ടിക്കെറ്റ് കൌന്ണ്ടറും ഒരു വാച്ചറും ഉണ്ടായിരുന്നതു ഇപ്പൊള്‍ പൊളിച്ചു
മറ്റിയിരിക്കുന്നു.വിനോദസഞ്ചരികള്‍ക്കായി തീര്‍ത്ത കുടിലുകളില്‍ തണുത്ത കാറ്റെറ്റ് അരുടെയും ശല്യമില്ലാതെ കാഴ്ച കണ്ടിരിക്കുന്നതിന്റെ സുഖം ഒന്നു വേറെയണ്.ഇവിടെ എത്തുന്നവര്‍ പലര്‍ക്കും മലയിറങ്ങി ജലാശയതിന്റെ അടുത്തു പൊകാന്‍ തോന്നുന്നതു സ്വഭാവികം.മുകളില്‍ നിന്നു തഴെക്കുനൊക്കുമ്പൊള്‍ ദൂരം ശരിയായി മനസിലാക്കാന്‍ പറ്റാത്തതാണ് കാരണം.അങ്ങനെയുള്ളവര്‍ക്കു ദൂരത്തെ കുറിച്ചു ധാരണ കിട്ടാന്‍ അവിടെ നിന്നും തഴെക്കു ഒരു കല്ലെറിഞ്ഞു നൊക്കുന്നതു നന്നായിരിക്കും എന്നു അനുഭവം സാക്ഷി.ജലാശയതിന്റെ അടുത്തുള്ള പക്ഷിമൂക്കന്‍ പാറയും ഹട്ടും ഒക്കെ വളരെ മനോഹരമാണെങ്കിലും കൊടുംവനത്തിലൂടെ അവിടെ പോയിവരാ‍ന്‍ കുറഞ്ഞതു 4 മണിക്കൂര്‍ എങ്കിലും വേണം.

അല്പം സാഹസികത താല്പര്യമുള്ളവര്‍ക്ക് നാരകക്കാനം ടണല്‍ യാത്ര പരീക്ഷിക്കാവുന്നതണ്.കാല്‍വരി മൌന്റില്‍ നിന്നും ഇടുക്കി വഴിക്കു 5 കിലോമീറ്റര്‍ സഞ്ചരിച്ചാല്‍ ഇവിടെയെത്താം.വഴിയില്‍ പ്രത്യേകിച്ചു ബോര്‍ഡുകല്‍ ഒന്നും തന്നെയില്ല.നാ‍രകകാനത്തെ തടയണയില്‍ നിന്നും ഇടുക്കി പദ്ധതിയിലേക്കു വെള്ളം എത്തിക്കന്‍ നിര്‍മിച്ചതണ് 1 കിലോമീറ്ററോളം നീളമുള്ള ഈ തുരങ്കം.കുറത്തിമലയുടെ ഉദരത്തിലൂടെ ഉള്ള ഈ ഗുഹ വളവുകളില്ലാത്തതാണ്.10 അടിയിലധികം വാവട്ടമുള്ള ഗുഹയുടെ ഒരറ്റത്തു നിന്നു നൊക്കിയാല്‍ ഒരു രൂപ നാ‍ണയതിന്റെ വലിപ്പത്തില്‍ 1 കിലോമീറ്റര്‍ അകലെ മറ്റെ അറ്റം കണാന്‍ കഴിയും.ഇടുക്കി അണക്കെട്ടിനു സമീപം വനതിനുള്ളിലെ പാറകെട്ടിലാണ് അവസാനിക്കുന്നതു.ഇതു കടന്നു വന്നാല് ജലാശയതിന്റെ കരയില്‍ എത്താന്‍ ഇത്തവണ കൂട്ടിനു രംഗന്‍ ആയിരുന്നു.

മഴ ശക്തമാകതതിനാല്‍ ടണലില്‍ വെള്ളം നന്നെ കുറവയിരുന്നു.ഉള്ളിലെ വായു സഞ്ചാരത്തെ പറ്റി അദ്യം പോകുന്നവര്‍ക്കു പേടി തോന്നും.ശക്തിയുള്ള രണ്ടു ടോര്‍ച്ച് കയ്യില്‍ കരുതിയിരുന്നു. ഗുഹയുടെ തുടക്കതില്‍ തടികളും മറ്റും ഒഴുകി തടസ്സങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകാതിരിക്കന്‍ നിര്‍മ്മിചിരിക്കുന്ന അഴികള്‍ക്കിടയിലൂടെ നൂണു ഉള്ളില്‍ കടന്നാല്‍ പിന്നെ കാണാന്‍ തുരങ്കതിന്റെ രണ്ടു
വശങ്ങല്‍മാത്രം.മുഴക്കവും,ഇരുട്ടും,തണുപ്പും,രണ്ടറ്റത്തേക്കുമുള്ള ദൂരവും നടുവിലെത്തുമ്പൊള്‍ ശരിക്കും ഭയം ജനിപ്പിക്കും.

ഗുഹയുടെ ഉള്ളില്‍ കരിങ്കല്ലുകളില്‍ നിന്നും വെള്ളം ഇറ്റുവീഴുന്നുണ്ട്.തുരങ്കതിന്റെ അവസാനമെത്തുമ്പൊള്‍ കാണുന്ന വനഭംഗി ഒന്നു വേറെ തന്നെയണ്.കാല്‍വരിമൌന്റില്‍ നിന്നു കണ്ട കാഴ്ചകള്‍ ഇവിടെ തൊട്ടടുത്തുകാണാം.

(ശ്രദ്ധിക്കുക ഇത്തരം തുരങ്കങ്ങളിലൂടെയുള്ള യാത്ര വളരെ അപകടം പിടിചതും മുന്നറിയിപ്പു ബോര്‍ടുകളില്ലെങ്കിലും നിരോധിച്ചിട്ടുള്ളതുമാണു.ഇടുക്കിയില്‍ ഇത്തരം മറ്റു ഗുഹകള്‍ ഉള്ളതു കട്ടപ്പനയ്ക്കടുത്തു അഞ്ചുരുളിയിലും വാഗമണ്ണിലുമാണു.3 കിലൊമീറ്ററിലധികം നീളമുള്ള അഞ്ചുരുളി തുരങ്കവും വളവുകളില്ലാത്തതണ്.ഇരട്ടയാര്‍ അണക്കെട്ടും ഇടുക്കിയും ബന്ദിപ്പിക്കുന്ന ഈ തുരങ്കതിലൂടെ നിര്‍മാണ ശേഷം ആരും പൊയ്ട്ടില്ലത്രെ.വിഷവാതകങ്ങളും ഒക്സിജന്റെ കുറവും മരണം വിളിച്ചു വരുത്തും.നിര്‍മാണതിലെ അപാകത മൂലം വളഞ്ഞു പോകുകയും തന്മൂലം തീരെ വെളിച്ചമില്ലത്സ്തതുമായ വഗമണ്ണില തുരങ്കം ഏറെ ഭീകരമാണ്)

ദൂരം : ഇടുക്കി ജില്ല ആസ്ഥാനത്ത് നിന്നും 17 കിലോമീറ്റര്‍
ഉയരം : 2700 അടിക്കു മുകളില്‍ .
യാത്ര : ജീപ്പ് അനുയോജ്യം
അനുയോജ്യ സമയങ്ങള്‍ : 11.00am -2.00pm അനുയോജ്യം
കാഴ്ച : കല്യാണതണ്ട് മലകള്‍ ,ഇടുക്കി ജലാശയം
തങ്ങാനൊരിടം : ഗവ.ഗസ്റ്റ് ഹൌസ് ചെറുതോണി(91-4865-2233086),ഹോട്ടല്‍ സ്റ്റോണേജ് ചെറുതോണി
സഹായത്തിനു :9447522368,9447522056 (Strangers painavu)